Rig Veda Book 10. Hymn 117
Rig Veda Book 10 Hymn 117
न वा उ देवाः कषुधमिद वधं ददुरुताशितमुपगछन्ति मर्त्यवः
उतो रयिः पर्णतो नोप दस्यत्युताप्र्णन्मर्डितारं न विन्दते
य आध्राय चकमानाय पित्वो.अन्नवान सन्रफितायोपजग्मुषे
सथिरं मनः कर्णुते सेवते पुरोतोचित स मर्डितारं न विन्दते
स इद भोजो यो गर्हवे ददात्यन्नकामाय चरते कर्शाय
अरमस्मै भवति यामहूता उतापरीषु कर्णुते सखायम
न स सखा यो न ददाति सख्ये सचाभुवे सचमानायपित्वः
अपास्मात परेयान न तदोको अस्ति पर्णन्तमन्यमरणं चिदिचःेत
पर्णीयादिन नाधमानाय तव्यान दराघीयांसमनुपश्येत पन्थाम
ओ हि वर्तन्ते रथ्येव चक्रान्यम-अन्यमुप तिष्ठन्त रायः
मोघमन्नं विन्दते अप्रचेताः सत्यं बरवीमि वध इत सतस्य
नार्यमणं पुष्यति नो सखायं केवलाघो भवतिकेवलादी
कर्षन्नित फाल आशितं कर्णोति यन्नध्वानमप वर्ङकतेचरित्रैः
वदन बरह्मावदतो वनीयान पर्णन्नापिरप्र्णन्तमभि षयात
एकपाद भूयो दविपदो वि चक्रमे दविपात तरिपादमभ्येतिपश्चात
चतुष्पादेति दविपदामभिस्वरे सम्पश्यन्पङकतीरुपतिष्ठमानः
समौ चिद धस्तौ न समं विविष्टः सम्मातरा चिन नसमं दुहाते
यमयोश्चिन न समा वीर्याणि जञाती चित्सन्तौ न समं पर्णीतः
na vā u devāḥ kṣudhamid vadhaṃ dadurutāśitamupaghachanti mṛtyavaḥ
uto rayiḥ pṛṇato nopa dasyatyutāpṛṇanmarḍitāraṃ na vindate
ya ādhrāya cakamānāya pitvo.annavān sanraphitāyopajaghmuṣe
sthiraṃ manaḥ kṛṇute sevate purotocit sa marḍitāraṃ na vindate
sa id bhojo yo ghṛhave dadātyannakāmāya carate kṛśāya
aramasmai bhavati yāmahūtā utāparīṣu kṛṇute sakhāyam
na sa sakhā yo na dadāti sakhye sacābhuve sacamānāyapitvaḥ
apāsmāt preyān na tadoko asti pṛṇantamanyamaraṇaṃ cidicḥet
pṛṇīyādin nādhamānāya tavyān drāghīyāṃsamanupaśyeta panthām
o hi vartante rathyeva cakrānyam-anyamupa tiṣṭhanta rāyaḥ
moghamannaṃ vindate apracetāḥ satyaṃ bravīmi vadha it satasya
nāryamaṇaṃ puṣyati no sakhāyaṃ kevalāgho bhavatikevalādī
kṛṣannit phāla āśitaṃ kṛṇoti yannadhvānamapa vṛṅktecaritraiḥ
vadan brahmāvadato vanīyān pṛṇannāpirapṛṇantamabhi ṣyāt
ekapād bhūyo dvipado vi cakrame dvipāt tripādamabhyetipaścāt
catuṣpādeti dvipadāmabhisvare sampaśyanpaṅktīrupatiṣṭhamānaḥ
samau cid dhastau na samaṃ viviṣṭaḥ sammātarā cin nasamaṃ duhāte
yamayościn na samā vīryāṇi jñātī citsantau na samaṃ pṛṇītaḥ
न वा उ देवाः कषुधमिद वधं ददुरुताशितमुपगछन्ति मर्त्यवः
उतो रयिः पर्णतो नोप दस्यत्युताप्र्णन्मर्डितारं न विन्दते
य आध्राय चकमानाय पित्वो.अन्नवान सन्रफितायोपजग्मुषे
सथिरं मनः कर्णुते सेवते पुरोतोचित स मर्डितारं न विन्दते
स इद भोजो यो गर्हवे ददात्यन्नकामाय चरते कर्शाय
अरमस्मै भवति यामहूता उतापरीषु कर्णुते सखायम
न स सखा यो न ददाति सख्ये सचाभुवे सचमानायपित्वः
अपास्मात परेयान न तदोको अस्ति पर्णन्तमन्यमरणं चिदिचःेत
पर्णीयादिन नाधमानाय तव्यान दराघीयांसमनुपश्येत पन्थाम
ओ हि वर्तन्ते रथ्येव चक्रान्यम-अन्यमुप तिष्ठन्त रायः
मोघमन्नं विन्दते अप्रचेताः सत्यं बरवीमि वध इत सतस्य
नार्यमणं पुष्यति नो सखायं केवलाघो भवतिकेवलादी
कर्षन्नित फाल आशितं कर्णोति यन्नध्वानमप वर्ङकतेचरित्रैः
वदन बरह्मावदतो वनीयान पर्णन्नापिरप्र्णन्तमभि षयात
एकपाद भूयो दविपदो वि चक्रमे दविपात तरिपादमभ्येतिपश्चात
चतुष्पादेति दविपदामभिस्वरे सम्पश्यन्पङकतीरुपतिष्ठमानः
समौ चिद धस्तौ न समं विविष्टः सम्मातरा चिन नसमं दुहाते
यमयोश्चिन न समा वीर्याणि जञाती चित्सन्तौ न समं पर्णीतः
na vā u devāḥ kṣudhamid vadhaṃ dadurutāśitamupaghachanti mṛtyavaḥ
uto rayiḥ pṛṇato nopa dasyatyutāpṛṇanmarḍitāraṃ na vindate
ya ādhrāya cakamānāya pitvo.annavān sanraphitāyopajaghmuṣe
sthiraṃ manaḥ kṛṇute sevate purotocit sa marḍitāraṃ na vindate
sa id bhojo yo ghṛhave dadātyannakāmāya carate kṛśāya
aramasmai bhavati yāmahūtā utāparīṣu kṛṇute sakhāyam
na sa sakhā yo na dadāti sakhye sacābhuve sacamānāyapitvaḥ
apāsmāt preyān na tadoko asti pṛṇantamanyamaraṇaṃ cidicḥet
pṛṇīyādin nādhamānāya tavyān drāghīyāṃsamanupaśyeta panthām
o hi vartante rathyeva cakrānyam-anyamupa tiṣṭhanta rāyaḥ
moghamannaṃ vindate apracetāḥ satyaṃ bravīmi vadha it satasya
nāryamaṇaṃ puṣyati no sakhāyaṃ kevalāgho bhavatikevalādī
kṛṣannit phāla āśitaṃ kṛṇoti yannadhvānamapa vṛṅktecaritraiḥ
vadan brahmāvadato vanīyān pṛṇannāpirapṛṇantamabhi ṣyāt
ekapād bhūyo dvipado vi cakrame dvipāt tripādamabhyetipaścāt
catuṣpādeti dvipadāmabhisvare sampaśyanpaṅktīrupatiṣṭhamānaḥ
samau cid dhastau na samaṃ viviṣṭaḥ sammātarā cin nasamaṃ duhāte
yamayościn na samā vīryāṇi jñātī citsantau na samaṃ pṛṇītaḥ
