Rig Veda Book 4. Hymn 57
Rig Veda Book 4 Hymn 57
कषेत्रस्य पतिना वयं हितेनेव जयामसि
गाम अश्वम पोषयित्न्व आ स नो मर्ळातीद्र्शे
कषेत्रस्य पते मधुमन्तम ऊर्मिं धेनुर इव पयो अस्मासु धुक्ष्व
मधुश्चुतं घर्तम इव सुपूतम रतस्य नः पतयो मर्ळयन्तु
मधुमतीर ओषधीर दयाव आपो मधुमन नो भवत्व अन्तरिक्षम
कषेत्रस्य पतिर मधुमान नो अस्त्व अरिष्यन्तो अन्व एनं चरेम
शुनं वाहाः शुनं नरः शुनं कर्षतु लाङगलम
शुनं वरत्रा बध्यन्तां शुनम अष्ट्राम उद इङगय
शुनासीराव इमां वाचं जुषेथां यद दिवि चक्रथुः पयः
तेनेमाम उप सिञ्चतम
अर्वाची सुभगे भव सीते वन्दामहे तवा
यथा नः सुभगाससि यथा नः सुफलाससि
इन्द्रः सीतां नि गर्ह्णातु ताम पूषानु यछतु
सा नः पयस्वती दुहाम उत्तराम-उत्तरां समाम
शुनं नः फाला वि कर्षन्तु भूमिं शुनं कीनाशा अभि यन्तु वाहैः
शुनम पर्जन्यो मधुना पयोभिः शुनासीरा शुनम अस्मासु धत्तम
kṣetrasya patinā vayaṃ hiteneva jayāmasi
ghām aśvam poṣayitnv ā sa no mṛḷātīdṛśe
kṣetrasya pate madhumantam ūrmiṃ dhenur iva payo asmāsu dhukṣva
madhuścutaṃ ghṛtam iva supūtam ṛtasya naḥ patayo mṛḷayantu
madhumatīr oṣadhīr dyāva āpo madhuman no bhavatv antarikṣam
kṣetrasya patir madhumān no astv ariṣyanto anv enaṃ carema
śunaṃ vāhāḥ śunaṃ naraḥ śunaṃ kṛṣatu lāṅghalam
śunaṃ varatrā badhyantāṃ śunam aṣṭrām ud iṅghaya
śunāsīrāv imāṃ vācaṃ juṣethāṃ yad divi cakrathuḥ payaḥ
tenemām upa siñcatam
arvācī subhaghe bhava sīte vandāmahe tvā
yathā naḥ subhaghāsasi yathā naḥ suphalāsasi
indraḥ sītāṃ ni ghṛhṇātu tām pūṣānu yachatu
sā naḥ payasvatī duhām uttarām-uttarāṃ samām
śunaṃ naḥ phālā vi kṛṣantu bhūmiṃ śunaṃ kīnāśā abhi yantu vāhaiḥ
unam parjanyo madhunā payobhiḥ śunāsīrā śunam asmāsu dhattam
कषेत्रस्य पतिना वयं हितेनेव जयामसि
गाम अश्वम पोषयित्न्व आ स नो मर्ळातीद्र्शे
कषेत्रस्य पते मधुमन्तम ऊर्मिं धेनुर इव पयो अस्मासु धुक्ष्व
मधुश्चुतं घर्तम इव सुपूतम रतस्य नः पतयो मर्ळयन्तु
मधुमतीर ओषधीर दयाव आपो मधुमन नो भवत्व अन्तरिक्षम
कषेत्रस्य पतिर मधुमान नो अस्त्व अरिष्यन्तो अन्व एनं चरेम
शुनं वाहाः शुनं नरः शुनं कर्षतु लाङगलम
शुनं वरत्रा बध्यन्तां शुनम अष्ट्राम उद इङगय
शुनासीराव इमां वाचं जुषेथां यद दिवि चक्रथुः पयः
तेनेमाम उप सिञ्चतम
अर्वाची सुभगे भव सीते वन्दामहे तवा
यथा नः सुभगाससि यथा नः सुफलाससि
इन्द्रः सीतां नि गर्ह्णातु ताम पूषानु यछतु
सा नः पयस्वती दुहाम उत्तराम-उत्तरां समाम
शुनं नः फाला वि कर्षन्तु भूमिं शुनं कीनाशा अभि यन्तु वाहैः
शुनम पर्जन्यो मधुना पयोभिः शुनासीरा शुनम अस्मासु धत्तम
kṣetrasya patinā vayaṃ hiteneva jayāmasi
ghām aśvam poṣayitnv ā sa no mṛḷātīdṛśe
kṣetrasya pate madhumantam ūrmiṃ dhenur iva payo asmāsu dhukṣva
madhuścutaṃ ghṛtam iva supūtam ṛtasya naḥ patayo mṛḷayantu
madhumatīr oṣadhīr dyāva āpo madhuman no bhavatv antarikṣam
kṣetrasya patir madhumān no astv ariṣyanto anv enaṃ carema
śunaṃ vāhāḥ śunaṃ naraḥ śunaṃ kṛṣatu lāṅghalam
śunaṃ varatrā badhyantāṃ śunam aṣṭrām ud iṅghaya
śunāsīrāv imāṃ vācaṃ juṣethāṃ yad divi cakrathuḥ payaḥ
tenemām upa siñcatam
arvācī subhaghe bhava sīte vandāmahe tvā
yathā naḥ subhaghāsasi yathā naḥ suphalāsasi
indraḥ sītāṃ ni ghṛhṇātu tām pūṣānu yachatu
sā naḥ payasvatī duhām uttarām-uttarāṃ samām
śunaṃ naḥ phālā vi kṛṣantu bhūmiṃ śunaṃ kīnāśā abhi yantu vāhaiḥ
unam parjanyo madhunā payobhiḥ śunāsīrā śunam asmāsu dhattam
