Rig Veda Book 5. Hymn 42
Rig Veda Book 5 Hymn 42
पर शंतमा वरुणं दीधिती गीर मित्रम भगम अदितिं नूनम अश्याः
पर्षद्योनिः पञ्चहोता शर्णोत्व अतूर्तपन्था असुरो मयोभुः
परति मे सतोमम अदितिर जग्र्भ्यात सूनुं न माता हर्द्यं सुशेवम
बरह्म परियं देवहितं यद अस्त्य अहम मित्रे वरुणे यन मयोभु
उद ईरय कवितमं कवीनाम उनत्तैनम अभि मध्वा घर्तेन
स नो वसूनि परयता हितानि चन्द्राणि देवः सविता सुवाति
सम इन्द्र णो मनसा नेषि गोभिः सं सूरिभिर हरिवः सं सवस्ति
सम बरह्मणा देवहितं यद अस्ति सं देवानां सुमत्या यज्ञियानाम
देवो भगः सविता रायो अंश इन्द्रो वर्त्रस्य संजितो धनानाम
रभुक्षा वाज उत वा पुरंधिर अवन्तु नो अम्र्तासस तुरासः
मरुत्वतो अप्रतीतस्य जिष्णोर अजूर्यतः पर बरवामा कर्तानि
न ते पूर्वे मघवन नापरासो न वीर्यं नूतनः कश चनाप
उप सतुहि परथमं रत्नधेयम बर्हस्पतिं सनितारं धनानाम
यः शंसते सतुवते शम्भविष्ठः पुरूवसुर आगमज जोहुवानम
तवोतिभिः सचमाना अरिष्टा बर्हस्पते मघवानः सुवीराः
ये अश्वदा उत वा सन्ति गोदा ये वस्त्रदाः सुभगास तेषु रायः
विसर्माणं कर्णुहि वित्तम एषां ये भुञ्जते अप्र्णन्तो न उक्थैः
अपव्रतान परसवे वाव्र्धानान बरह्मद्विषः सूर्याद यावयस्व
य ओहते रक्षसो देववीताव अचक्रेभिस तम मरुतो नि यात
यो वः शमीं शशमानस्य निन्दात तुछ्यान कामान करते सिष्विदानः
तम उ षटुहि यः सविषुः सुधन्वा यो विश्वस्य कषयति भेषजस्य
यक्ष्वा महे सौमनसाय रुद्रं नमोभिर देवम असुरं दुवस्य
दमूनसो अपसो ये सुहस्ता वर्ष्णः पत्नीर नद्यो विभ्वतष्टाः
सरस्वती बर्हद्दिवोत राका दशस्यन्तीर वरिवस्यन्तु शुभ्राः
पर सू महे सुशरणाय मेधां गिरम भरे नव्यसीं जायमानाम
य आहना दुहितुर वक्षणासु रूपा मिनानो अक्र्णोद इदं नः
पर सुष्टुति सतनयन्तं रुवन्तम इळस पतिं जरितर नूनम अश्याः
यो अब्दिमां उदनिमां इयर्ति पर विद्युता रोदसी उक्षमाणः
एष सतोमो मारुतं शर्धो अछा रुद्रस्य सूनूंर युवन्यूंर उद अश्याः
कामो राये हवते मा सवस्त्य उप सतुहि पर्षदश्वां अयासः
परैष सतोमः पर्थिवीम अन्तरिक्षं वनस्पतींर ओषधी राये अश्याः
देवो-देवः सुहवो भूतु मह्यम मा नो माता पर्थिवी दुर्मतौ धात
उरौ देवा अनिबाधे सयाम
सम अश्विनोर अवसा नूतनेन मयोभुवा सुप्रणीती गमेम
आ नो रयिं वहतम ओत वीरान आ विश्वान्य अम्र्ता सौभगानि
pra śaṃtamā varuṇaṃ dīdhitī ghīr mitram bhagham aditiṃ nūnam aśyāḥ
pṛṣadyoniḥ pañcahotā śṛotv atūrtapanthā asuro mayobhuḥ
prati me stomam aditir jaghṛbhyāt sūnuṃ na mātā hṛdyaṃ suśevam
brahma priyaṃ devahitaṃ yad asty aham mitre varuṇe yan mayobhu
ud īraya kavitamaṃ kavīnām unattainam abhi madhvā ghṛtena
sa no vasūni prayatā hitāni candrāṇi devaḥ savitā suvāti
sam indra ṇo manasā neṣi ghobhiḥ saṃ sūribhir harivaḥ saṃ svasti
sam brahmaṇā devahitaṃ yad asti saṃ devānāṃ sumatyā yajñiyānām
devo bhaghaḥ savitā rāyo aṃśa indro vṛtrasya saṃjito dhanānām
ṛbhukṣā vāja uta vā puraṃdhir avantu no amṛtāsas turāsaḥ
marutvato apratītasya jiṣṇor ajūryataḥ pra bravāmā kṛtāni
na te pūrve maghavan nāparāso na vīryaṃ nūtanaḥ kaś canāpa
upa stuhi prathamaṃ ratnadheyam bṛhaspatiṃ sanitāraṃ dhanānām
yaḥ śaṃsate stuvate śambhaviṣṭhaḥ purūvasur āghamaj johuvānam
tavotibhiḥ sacamānā ariṣṭā bṛhaspate maghavānaḥ suvīrāḥ
ye aśvadā uta vā santi ghodā ye vastradāḥ subhaghās teṣu rāyaḥ
visarmāṇaṃ kṛṇuhi vittam eṣāṃ ye bhuñjate apṛṇanto na ukthaiḥ
apavratān prasave vāvṛdhānān brahmadviṣaḥ sūryād yāvayasva
ya ohate rakṣaso devavītāv acakrebhis tam maruto ni yāta
yo vaḥ śamīṃ śaśamānasya nindāt tuchyān kāmān karate siṣvidānaḥ
tam u ṣṭuhi yaḥ sviṣuḥ sudhanvā yo viśvasya kṣayati bheṣajasya
yakṣvā mahe saumanasāya rudraṃ namobhir devam asuraṃ duvasya
damūnaso apaso ye suhastā vṛṣṇaḥ patnīr nadyo vibhvataṣṭāḥ
sarasvatī bṛhaddivota rākā daśasyantīr varivasyantu śubhrāḥ
pra sū mahe suśaraṇāya medhāṃ ghiram bhare navyasīṃ jāyamānām
ya āhanā duhitur vakṣaṇāsu rūpā mināno akṛṇod idaṃ naḥ
pra suṣṭuti stanayantaṃ ruvantam iḷas patiṃ jaritar nūnam aśyāḥ
yo abdimāṃ udanimāṃ iyarti pra vidyutā rodasī ukṣamāṇaḥ
eṣa stomo mārutaṃ śardho achā rudrasya sūnūṃr yuvanyūṃr ud aśyāḥ
kāmo rāye havate mā svasty upa stuhi pṛṣadaśvāṃ ayāsaḥ
praiṣa stomaḥ pṛthivīm antarikṣaṃ vanaspatīṃr oṣadhī rāye aśyāḥ
devo-devaḥ suhavo bhūtu mahyam mā no mātā pṛthivī durmatau dhāt
urau devā anibādhe syāma
sam aśvinor avasā nūtanena mayobhuvā supraṇītī ghamema
ā no rayiṃ vahatam ota vīrān ā viśvāny amṛtā saubhaghāni
पर शंतमा वरुणं दीधिती गीर मित्रम भगम अदितिं नूनम अश्याः
पर्षद्योनिः पञ्चहोता शर्णोत्व अतूर्तपन्था असुरो मयोभुः
परति मे सतोमम अदितिर जग्र्भ्यात सूनुं न माता हर्द्यं सुशेवम
बरह्म परियं देवहितं यद अस्त्य अहम मित्रे वरुणे यन मयोभु
उद ईरय कवितमं कवीनाम उनत्तैनम अभि मध्वा घर्तेन
स नो वसूनि परयता हितानि चन्द्राणि देवः सविता सुवाति
सम इन्द्र णो मनसा नेषि गोभिः सं सूरिभिर हरिवः सं सवस्ति
सम बरह्मणा देवहितं यद अस्ति सं देवानां सुमत्या यज्ञियानाम
देवो भगः सविता रायो अंश इन्द्रो वर्त्रस्य संजितो धनानाम
रभुक्षा वाज उत वा पुरंधिर अवन्तु नो अम्र्तासस तुरासः
मरुत्वतो अप्रतीतस्य जिष्णोर अजूर्यतः पर बरवामा कर्तानि
न ते पूर्वे मघवन नापरासो न वीर्यं नूतनः कश चनाप
उप सतुहि परथमं रत्नधेयम बर्हस्पतिं सनितारं धनानाम
यः शंसते सतुवते शम्भविष्ठः पुरूवसुर आगमज जोहुवानम
तवोतिभिः सचमाना अरिष्टा बर्हस्पते मघवानः सुवीराः
ये अश्वदा उत वा सन्ति गोदा ये वस्त्रदाः सुभगास तेषु रायः
विसर्माणं कर्णुहि वित्तम एषां ये भुञ्जते अप्र्णन्तो न उक्थैः
अपव्रतान परसवे वाव्र्धानान बरह्मद्विषः सूर्याद यावयस्व
य ओहते रक्षसो देववीताव अचक्रेभिस तम मरुतो नि यात
यो वः शमीं शशमानस्य निन्दात तुछ्यान कामान करते सिष्विदानः
तम उ षटुहि यः सविषुः सुधन्वा यो विश्वस्य कषयति भेषजस्य
यक्ष्वा महे सौमनसाय रुद्रं नमोभिर देवम असुरं दुवस्य
दमूनसो अपसो ये सुहस्ता वर्ष्णः पत्नीर नद्यो विभ्वतष्टाः
सरस्वती बर्हद्दिवोत राका दशस्यन्तीर वरिवस्यन्तु शुभ्राः
पर सू महे सुशरणाय मेधां गिरम भरे नव्यसीं जायमानाम
य आहना दुहितुर वक्षणासु रूपा मिनानो अक्र्णोद इदं नः
पर सुष्टुति सतनयन्तं रुवन्तम इळस पतिं जरितर नूनम अश्याः
यो अब्दिमां उदनिमां इयर्ति पर विद्युता रोदसी उक्षमाणः
एष सतोमो मारुतं शर्धो अछा रुद्रस्य सूनूंर युवन्यूंर उद अश्याः
कामो राये हवते मा सवस्त्य उप सतुहि पर्षदश्वां अयासः
परैष सतोमः पर्थिवीम अन्तरिक्षं वनस्पतींर ओषधी राये अश्याः
देवो-देवः सुहवो भूतु मह्यम मा नो माता पर्थिवी दुर्मतौ धात
उरौ देवा अनिबाधे सयाम
सम अश्विनोर अवसा नूतनेन मयोभुवा सुप्रणीती गमेम
आ नो रयिं वहतम ओत वीरान आ विश्वान्य अम्र्ता सौभगानि
pra śaṃtamā varuṇaṃ dīdhitī ghīr mitram bhagham aditiṃ nūnam aśyāḥ
pṛṣadyoniḥ pañcahotā śṛotv atūrtapanthā asuro mayobhuḥ
prati me stomam aditir jaghṛbhyāt sūnuṃ na mātā hṛdyaṃ suśevam
brahma priyaṃ devahitaṃ yad asty aham mitre varuṇe yan mayobhu
ud īraya kavitamaṃ kavīnām unattainam abhi madhvā ghṛtena
sa no vasūni prayatā hitāni candrāṇi devaḥ savitā suvāti
sam indra ṇo manasā neṣi ghobhiḥ saṃ sūribhir harivaḥ saṃ svasti
sam brahmaṇā devahitaṃ yad asti saṃ devānāṃ sumatyā yajñiyānām
devo bhaghaḥ savitā rāyo aṃśa indro vṛtrasya saṃjito dhanānām
ṛbhukṣā vāja uta vā puraṃdhir avantu no amṛtāsas turāsaḥ
marutvato apratītasya jiṣṇor ajūryataḥ pra bravāmā kṛtāni
na te pūrve maghavan nāparāso na vīryaṃ nūtanaḥ kaś canāpa
upa stuhi prathamaṃ ratnadheyam bṛhaspatiṃ sanitāraṃ dhanānām
yaḥ śaṃsate stuvate śambhaviṣṭhaḥ purūvasur āghamaj johuvānam
tavotibhiḥ sacamānā ariṣṭā bṛhaspate maghavānaḥ suvīrāḥ
ye aśvadā uta vā santi ghodā ye vastradāḥ subhaghās teṣu rāyaḥ
visarmāṇaṃ kṛṇuhi vittam eṣāṃ ye bhuñjate apṛṇanto na ukthaiḥ
apavratān prasave vāvṛdhānān brahmadviṣaḥ sūryād yāvayasva
ya ohate rakṣaso devavītāv acakrebhis tam maruto ni yāta
yo vaḥ śamīṃ śaśamānasya nindāt tuchyān kāmān karate siṣvidānaḥ
tam u ṣṭuhi yaḥ sviṣuḥ sudhanvā yo viśvasya kṣayati bheṣajasya
yakṣvā mahe saumanasāya rudraṃ namobhir devam asuraṃ duvasya
damūnaso apaso ye suhastā vṛṣṇaḥ patnīr nadyo vibhvataṣṭāḥ
sarasvatī bṛhaddivota rākā daśasyantīr varivasyantu śubhrāḥ
pra sū mahe suśaraṇāya medhāṃ ghiram bhare navyasīṃ jāyamānām
ya āhanā duhitur vakṣaṇāsu rūpā mināno akṛṇod idaṃ naḥ
pra suṣṭuti stanayantaṃ ruvantam iḷas patiṃ jaritar nūnam aśyāḥ
yo abdimāṃ udanimāṃ iyarti pra vidyutā rodasī ukṣamāṇaḥ
eṣa stomo mārutaṃ śardho achā rudrasya sūnūṃr yuvanyūṃr ud aśyāḥ
kāmo rāye havate mā svasty upa stuhi pṛṣadaśvāṃ ayāsaḥ
praiṣa stomaḥ pṛthivīm antarikṣaṃ vanaspatīṃr oṣadhī rāye aśyāḥ
devo-devaḥ suhavo bhūtu mahyam mā no mātā pṛthivī durmatau dhāt
urau devā anibādhe syāma
sam aśvinor avasā nūtanena mayobhuvā supraṇītī ghamema
ā no rayiṃ vahatam ota vīrān ā viśvāny amṛtā saubhaghāni
