Rig Veda Book 7. Hymn 33
Rig Veda Book 7 Hymn 33
शवित्यञ्चो मा दक्षिणतस्कपर्दा धियंजिन्वासो अभि हि परमन्दुः
उत्तिष्ठन वोचे परि बर्हिषो नॄन न मे दूरादवितवे वसिष्ठाः
दूरादिन्द्रमनयन्ना सुतेन तिरो वैशन्तमति पान्तमुग्रम
पाशद्युम्नस्य वायतस्य सोमात सुतादिन्द्रो.अव्र्णीतावसिष्ठान
एवेन नु कं सिन्धुमेभिस्ततारेवेन नु कं भेदमेभिर्जघान
एवेन नु कं दाशराज्ञे सुदासं परावदिन्द्रो बरह्मणा वो वसिष्ठाः
जुष्टी नरो बरह्मणा वः पितॄणामक्षमव्ययं न किला रिषाथ
यच्छक्वरीषु बर्हता रवेणेन्द्रे शुष्ममदधाता वसिष्ठाः
उद दयामिवेत तर्ष्णजो नाथितासो.अदीधयुर्दाशराज्ञे वर्तासः
वसिष्ठस्य सतुवत इन्द्रो अश्रोदुरुं तर्त्सुभ्यो अक्र्णोदु लोकम
दण्डा इवेद गोजनास आसन परिछिन्ना भरता अर्भकासः
अभवच्च पुरेता वसिष्ठ आदित तर्त्सूनां विशो अप्रथन्त
तरयः कर्ण्वन्ति भुवनेषु रेतस्तिस्रः परजा आर्या जयोतिरग्राः
तरयो घर्मास उषसं सचन्ते सर्वानित ताननुविदुर्वसिष्ठाः
सूर्यस्येव वक्षथो जयोतिरेषां समुद्रस्येव महिमा गभीरः
वातस्येव परजवो नान्येन सतोमो वसिष्ठा अन्वेतवे वः
त इन निण्यं हर्दयस्य परकेतैः सहस्रवल्शमभि संचरन्ति
यमेन ततं परिधिं वयन्तो.अप्सरस उप सेदुर्वसिष्ठाः
विद्युतो जयोतिः परि संजिहानं मित्रावरुणा यदपश्यतां तवा
तत ते जन्मोतैकं वसिष्ठागस्त्यो यत तवा विशाजभार
उतासि मैत्रावरुणो वसिष्ठोर्वश्या बरह्मन मनसो.अधि जातः
दरप्सं सकन्नं बरह्मणा दैव्येन विश्वे देवाः पुष्करे तवाददन्त
स परकेत उभयस्य परविद्वान सहस्रदान उत वा सदानः
यमेन ततं परिधिं वयिष्यन्नप्सरसः परि जज्ञे वसिष्ठः
सत्रे ह जाताविषिता नमोभिः कुम्भे रेतः सिषिचतुः समानम
ततो ह मान उदियाय मध्यात ततो जातं रषिमाहुर्वसिष्ठम
उक्थभ्र्तं सामभ्र्तं बिभर्ति गरावाणं बिभ्रत पर वदात्यग्रे
उपैनमाध्वं सुमनस्यमाना आ वो गछाति परत्र्दो वसिष्ठः
vityañco mā dakṣiṇataskapardā dhiyaṃjinvāso abhi hi pramanduḥ
uttiṣṭhan voce pari barhiṣo nṝn na me dūrādavitave vasiṣṭhāḥ
dūrādindramanayannā sutena tiro vaiśantamati pāntamughram
pāśadyumnasya vāyatasya somāt sutādindro.avṛṇītāvasiṣṭhān
even nu kaṃ sindhumebhistatāreven nu kaṃ bhedamebhirjaghāna
even nu kaṃ dāśarājñe sudāsaṃ prāvadindro brahmaṇā vo vasiṣṭhāḥ
juṣṭī naro brahmaṇā vaḥ pitṝṇāmakṣamavyayaṃ na kilā riṣātha
yacchakvarīṣu bṛhatā raveṇendre śuṣmamadadhātā vasiṣṭhāḥ
ud dyāmivet tṛṣṇajo nāthitāso.adīdhayurdāśarājñe vṛtāsaḥ
vasiṣṭhasya stuvata indro aśroduruṃ tṛtsubhyo akṛṇodu lokam
daṇḍā ived ghoajanāsa āsan parichinnā bharatā arbhakāsaḥ
abhavacca puraetā vasiṣṭha ādit tṛtsūnāṃ viśo aprathanta
trayaḥ kṛṇvanti bhuvaneṣu retastisraḥ prajā āryā jyotiraghrāḥ
trayo gharmāsa uṣasaṃ sacante sarvānit tānanuvidurvasiṣṭhāḥ
sūryasyeva vakṣatho jyotireṣāṃ samudrasyeva mahimā ghabhīraḥ
vātasyeva prajavo nānyena stomo vasiṣṭhā anvetave vaḥ
ta in niṇyaṃ hṛdayasya praketaiḥ sahasravalśamabhi saṃcaranti
yamena tataṃ paridhiṃ vayanto.apsarasa upa sedurvasiṣṭhāḥ
vidyuto jyotiḥ pari saṃjihānaṃ mitrāvaruṇā yadapaśyatāṃ tvā
tat te janmotaikaṃ vasiṣṭhāghastyo yat tvā viśaājabhāra
utāsi maitrāvaruṇo vasiṣṭhorvaśyā brahman manaso.adhi jātaḥ
drapsaṃ skannaṃ brahmaṇā daivyena viśve devāḥ puṣkare tvādadanta
sa praketa ubhayasya pravidvān sahasradāna uta vā sadānaḥ
yamena tataṃ paridhiṃ vayiṣyannapsarasaḥ pari jajñe vasiṣṭhaḥ
satre ha jātāviṣitā namobhiḥ kumbhe retaḥ siṣicatuḥ samānam
tato ha māna udiyāya madhyāt tato jātaṃ ṛṣimāhurvasiṣṭham
ukthabhṛtaṃ sāmabhṛtaṃ bibharti ghrāvāṇaṃ bibhrat pra vadātyaghre
upainamādhvaṃ sumanasyamānā ā vo ghachāti pratṛdo vasiṣṭhaḥ
शवित्यञ्चो मा दक्षिणतस्कपर्दा धियंजिन्वासो अभि हि परमन्दुः
उत्तिष्ठन वोचे परि बर्हिषो नॄन न मे दूरादवितवे वसिष्ठाः
दूरादिन्द्रमनयन्ना सुतेन तिरो वैशन्तमति पान्तमुग्रम
पाशद्युम्नस्य वायतस्य सोमात सुतादिन्द्रो.अव्र्णीतावसिष्ठान
एवेन नु कं सिन्धुमेभिस्ततारेवेन नु कं भेदमेभिर्जघान
एवेन नु कं दाशराज्ञे सुदासं परावदिन्द्रो बरह्मणा वो वसिष्ठाः
जुष्टी नरो बरह्मणा वः पितॄणामक्षमव्ययं न किला रिषाथ
यच्छक्वरीषु बर्हता रवेणेन्द्रे शुष्ममदधाता वसिष्ठाः
उद दयामिवेत तर्ष्णजो नाथितासो.अदीधयुर्दाशराज्ञे वर्तासः
वसिष्ठस्य सतुवत इन्द्रो अश्रोदुरुं तर्त्सुभ्यो अक्र्णोदु लोकम
दण्डा इवेद गोजनास आसन परिछिन्ना भरता अर्भकासः
अभवच्च पुरेता वसिष्ठ आदित तर्त्सूनां विशो अप्रथन्त
तरयः कर्ण्वन्ति भुवनेषु रेतस्तिस्रः परजा आर्या जयोतिरग्राः
तरयो घर्मास उषसं सचन्ते सर्वानित ताननुविदुर्वसिष्ठाः
सूर्यस्येव वक्षथो जयोतिरेषां समुद्रस्येव महिमा गभीरः
वातस्येव परजवो नान्येन सतोमो वसिष्ठा अन्वेतवे वः
त इन निण्यं हर्दयस्य परकेतैः सहस्रवल्शमभि संचरन्ति
यमेन ततं परिधिं वयन्तो.अप्सरस उप सेदुर्वसिष्ठाः
विद्युतो जयोतिः परि संजिहानं मित्रावरुणा यदपश्यतां तवा
तत ते जन्मोतैकं वसिष्ठागस्त्यो यत तवा विशाजभार
उतासि मैत्रावरुणो वसिष्ठोर्वश्या बरह्मन मनसो.अधि जातः
दरप्सं सकन्नं बरह्मणा दैव्येन विश्वे देवाः पुष्करे तवाददन्त
स परकेत उभयस्य परविद्वान सहस्रदान उत वा सदानः
यमेन ततं परिधिं वयिष्यन्नप्सरसः परि जज्ञे वसिष्ठः
सत्रे ह जाताविषिता नमोभिः कुम्भे रेतः सिषिचतुः समानम
ततो ह मान उदियाय मध्यात ततो जातं रषिमाहुर्वसिष्ठम
उक्थभ्र्तं सामभ्र्तं बिभर्ति गरावाणं बिभ्रत पर वदात्यग्रे
उपैनमाध्वं सुमनस्यमाना आ वो गछाति परत्र्दो वसिष्ठः
vityañco mā dakṣiṇataskapardā dhiyaṃjinvāso abhi hi pramanduḥ
uttiṣṭhan voce pari barhiṣo nṝn na me dūrādavitave vasiṣṭhāḥ
dūrādindramanayannā sutena tiro vaiśantamati pāntamughram
pāśadyumnasya vāyatasya somāt sutādindro.avṛṇītāvasiṣṭhān
even nu kaṃ sindhumebhistatāreven nu kaṃ bhedamebhirjaghāna
even nu kaṃ dāśarājñe sudāsaṃ prāvadindro brahmaṇā vo vasiṣṭhāḥ
juṣṭī naro brahmaṇā vaḥ pitṝṇāmakṣamavyayaṃ na kilā riṣātha
yacchakvarīṣu bṛhatā raveṇendre śuṣmamadadhātā vasiṣṭhāḥ
ud dyāmivet tṛṣṇajo nāthitāso.adīdhayurdāśarājñe vṛtāsaḥ
vasiṣṭhasya stuvata indro aśroduruṃ tṛtsubhyo akṛṇodu lokam
daṇḍā ived ghoajanāsa āsan parichinnā bharatā arbhakāsaḥ
abhavacca puraetā vasiṣṭha ādit tṛtsūnāṃ viśo aprathanta
trayaḥ kṛṇvanti bhuvaneṣu retastisraḥ prajā āryā jyotiraghrāḥ
trayo gharmāsa uṣasaṃ sacante sarvānit tānanuvidurvasiṣṭhāḥ
sūryasyeva vakṣatho jyotireṣāṃ samudrasyeva mahimā ghabhīraḥ
vātasyeva prajavo nānyena stomo vasiṣṭhā anvetave vaḥ
ta in niṇyaṃ hṛdayasya praketaiḥ sahasravalśamabhi saṃcaranti
yamena tataṃ paridhiṃ vayanto.apsarasa upa sedurvasiṣṭhāḥ
vidyuto jyotiḥ pari saṃjihānaṃ mitrāvaruṇā yadapaśyatāṃ tvā
tat te janmotaikaṃ vasiṣṭhāghastyo yat tvā viśaājabhāra
utāsi maitrāvaruṇo vasiṣṭhorvaśyā brahman manaso.adhi jātaḥ
drapsaṃ skannaṃ brahmaṇā daivyena viśve devāḥ puṣkare tvādadanta
sa praketa ubhayasya pravidvān sahasradāna uta vā sadānaḥ
yamena tataṃ paridhiṃ vayiṣyannapsarasaḥ pari jajñe vasiṣṭhaḥ
satre ha jātāviṣitā namobhiḥ kumbhe retaḥ siṣicatuḥ samānam
tato ha māna udiyāya madhyāt tato jātaṃ ṛṣimāhurvasiṣṭham
ukthabhṛtaṃ sāmabhṛtaṃ bibharti ghrāvāṇaṃ bibhrat pra vadātyaghre
upainamādhvaṃ sumanasyamānā ā vo ghachāti pratṛdo vasiṣṭhaḥ
