Rig Veda Book 7. Hymn 66
Rig Veda Book 7 Hymn 66
पर मित्रयोर्वरुणयोः सतोमो न एतु शूष्यः
नमस्वान तुविजातयोः
या धारयन्त देवाः सुदक्षा दक्षपितरा
असुर्याय परमहसा
ता न सतिपा तनूपा वरुण जरितॄणाम
मित्र साधयतं धियः
यदद्य सूर उदिते.अनागा मित्रो अर्यमा
सुवाति सविताभगः
सुप्रावीरस्तु स कषयः पर नु यामन सुदानवः
ये नो अंहो.अतिपिप्रति
उत सवराजो अदितिरदब्धस्य वरतस्य ये
महो राजान ईशते
परति वां सूर उदिते मित्रं गर्णीषे वरुणम
अर्यमणंरिशादसम
राया हिरण्यया मतिरियमव्र्काय शवसे
इयं विप्रामेधसातये
ते सयाम देव वरुण ते मित्र सूरिभिः सह
इषं सवश्च धीमहि
बहवः सूरचक्षसो.अग्निजिह्वा रताव्र्धः
तरीणि ये येमुर्विदथानि धीतिभिर्विश्वानि परिभूतिभिः
वि ये दधुः शरदं मासमादहर्यज्ञमक्तुं चाद रचम
अनाप्यं वरुणो मित्रो अर्यमा कषत्रं राजान आशत
तद वो अद्य मनामहे सूक्तैः सूर उदिते
यदोहते वरुणो मित्रो अर्यमा यूयं रतस्य रथ्यः
रतावान रतजाता रताव्र्धो घोरासो अन्र्तद्विषः
तेषांवः सुम्ने सुछर्दिष्टमे नरः सयाम ये च सूरयः
उदु तयद दर्शतं वपुर्दिव एति परतिह्वरे
यदीमाशुर्वहति देव एतशो विश्वस्मै चक्षसे अरम
शीर्ष्णः-शीर्ष्णो जगतस्तस्थुषस पतिं समया विश्वमा रजः
सप्त सवसारः सुविताय सूर्यं वहन्ति हरितो रथे
तच्चक्षुर्देवहितं शुक्रमुच्चरत
पश्येम शरदः शतं जीवेम शरदः शतम
काव्येभिरदाभ्या यातं वरुण दयुमत
मित्रश्च सोमपीतये
दिवो धामभिर्वरुण मित्रश्चा यातमद्रुहा
पिबतं सोममातुजी
आ यातं मित्रावरुणा जुषाणावाहुतिं नरा
पातं सोमं रताव्र्धा
pra mitrayorvaruṇayoḥ stomo na etu śūṣyaḥ
namasvān tuvijātayoḥ
yā dhārayanta devāḥ sudakṣā dakṣapitarā
asuryāya pramahasā
tā na stipā tanūpā varuṇa jaritṝṇām
mitra sādhayataṃ dhiyaḥ
yadadya sūra udite.anāghā mitro aryamā
suvāti savitābhaghaḥ
suprāvīrastu sa kṣayaḥ pra nu yāman sudānavaḥ
ye no aṃho.atipiprati
uta svarājo aditiradabdhasya vratasya ye
maho rājāna īśate
prati vāṃ sūra udite mitraṃ ghṛṇīe varuṇam
aryamaṇaṃriśādasam
rāyā hiraṇyayā matiriyamavṛkāya śavase
iyaṃ viprāmedhasātaye
te syāma deva varuṇa te mitra sūribhiḥ saha
iṣaṃ svaśca dhīmahi
bahavaḥ sūracakṣaso.aghnijihvā ṛtāvṛdhaḥ
trīṇi ye yemurvidathāni dhītibhirviśvāni paribhūtibhiḥ
vi ye dadhuḥ śaradaṃ māsamādaharyajñamaktuṃ cād ṛcam
anāpyaṃ varuṇo mitro aryamā kṣatraṃ rājāna āśata
tad vo adya manāmahe sūktaiḥ sūra udite
yadohate varuṇo mitro aryamā yūyaṃ ṛtasya rathyaḥ
tāvāna ṛtajātā ṛtāvṛdho ghorāso anṛtadviṣaḥ
teṣāṃvaḥ sumne suchardiṣṭame naraḥ syāma ye ca sūrayaḥ
udu tyad darśataṃ vapurdiva eti pratihvare
yadīmāśurvahati deva etaśo viśvasmai cakṣase aram
śrṣṇaḥ-śīrṣṇo jaghatastasthuṣas patiṃ samayā viśvamā rajaḥ
sapta svasāraḥ suvitāya sūryaṃ vahanti harito rathe
taccakṣurdevahitaṃ śukramuccarat
paśyema śaradaḥ śataṃ jīvema śaradaḥ śatam
kāvyebhiradābhyā yātaṃ varuṇa dyumat
mitraśca somapītaye
divo dhāmabhirvaruṇa mitraścā yātamadruhā
pibataṃ somamātujī
ā yātaṃ mitrāvaruṇā juṣāṇāvāhutiṃ narā
pātaṃ somaṃ ṛtāvṛdhā
पर मित्रयोर्वरुणयोः सतोमो न एतु शूष्यः
नमस्वान तुविजातयोः
या धारयन्त देवाः सुदक्षा दक्षपितरा
असुर्याय परमहसा
ता न सतिपा तनूपा वरुण जरितॄणाम
मित्र साधयतं धियः
यदद्य सूर उदिते.अनागा मित्रो अर्यमा
सुवाति सविताभगः
सुप्रावीरस्तु स कषयः पर नु यामन सुदानवः
ये नो अंहो.अतिपिप्रति
उत सवराजो अदितिरदब्धस्य वरतस्य ये
महो राजान ईशते
परति वां सूर उदिते मित्रं गर्णीषे वरुणम
अर्यमणंरिशादसम
राया हिरण्यया मतिरियमव्र्काय शवसे
इयं विप्रामेधसातये
ते सयाम देव वरुण ते मित्र सूरिभिः सह
इषं सवश्च धीमहि
बहवः सूरचक्षसो.अग्निजिह्वा रताव्र्धः
तरीणि ये येमुर्विदथानि धीतिभिर्विश्वानि परिभूतिभिः
वि ये दधुः शरदं मासमादहर्यज्ञमक्तुं चाद रचम
अनाप्यं वरुणो मित्रो अर्यमा कषत्रं राजान आशत
तद वो अद्य मनामहे सूक्तैः सूर उदिते
यदोहते वरुणो मित्रो अर्यमा यूयं रतस्य रथ्यः
रतावान रतजाता रताव्र्धो घोरासो अन्र्तद्विषः
तेषांवः सुम्ने सुछर्दिष्टमे नरः सयाम ये च सूरयः
उदु तयद दर्शतं वपुर्दिव एति परतिह्वरे
यदीमाशुर्वहति देव एतशो विश्वस्मै चक्षसे अरम
शीर्ष्णः-शीर्ष्णो जगतस्तस्थुषस पतिं समया विश्वमा रजः
सप्त सवसारः सुविताय सूर्यं वहन्ति हरितो रथे
तच्चक्षुर्देवहितं शुक्रमुच्चरत
पश्येम शरदः शतं जीवेम शरदः शतम
काव्येभिरदाभ्या यातं वरुण दयुमत
मित्रश्च सोमपीतये
दिवो धामभिर्वरुण मित्रश्चा यातमद्रुहा
पिबतं सोममातुजी
आ यातं मित्रावरुणा जुषाणावाहुतिं नरा
पातं सोमं रताव्र्धा
pra mitrayorvaruṇayoḥ stomo na etu śūṣyaḥ
namasvān tuvijātayoḥ
yā dhārayanta devāḥ sudakṣā dakṣapitarā
asuryāya pramahasā
tā na stipā tanūpā varuṇa jaritṝṇām
mitra sādhayataṃ dhiyaḥ
yadadya sūra udite.anāghā mitro aryamā
suvāti savitābhaghaḥ
suprāvīrastu sa kṣayaḥ pra nu yāman sudānavaḥ
ye no aṃho.atipiprati
uta svarājo aditiradabdhasya vratasya ye
maho rājāna īśate
prati vāṃ sūra udite mitraṃ ghṛṇīe varuṇam
aryamaṇaṃriśādasam
rāyā hiraṇyayā matiriyamavṛkāya śavase
iyaṃ viprāmedhasātaye
te syāma deva varuṇa te mitra sūribhiḥ saha
iṣaṃ svaśca dhīmahi
bahavaḥ sūracakṣaso.aghnijihvā ṛtāvṛdhaḥ
trīṇi ye yemurvidathāni dhītibhirviśvāni paribhūtibhiḥ
vi ye dadhuḥ śaradaṃ māsamādaharyajñamaktuṃ cād ṛcam
anāpyaṃ varuṇo mitro aryamā kṣatraṃ rājāna āśata
tad vo adya manāmahe sūktaiḥ sūra udite
yadohate varuṇo mitro aryamā yūyaṃ ṛtasya rathyaḥ
tāvāna ṛtajātā ṛtāvṛdho ghorāso anṛtadviṣaḥ
teṣāṃvaḥ sumne suchardiṣṭame naraḥ syāma ye ca sūrayaḥ
udu tyad darśataṃ vapurdiva eti pratihvare
yadīmāśurvahati deva etaśo viśvasmai cakṣase aram
śrṣṇaḥ-śīrṣṇo jaghatastasthuṣas patiṃ samayā viśvamā rajaḥ
sapta svasāraḥ suvitāya sūryaṃ vahanti harito rathe
taccakṣurdevahitaṃ śukramuccarat
paśyema śaradaḥ śataṃ jīvema śaradaḥ śatam
kāvyebhiradābhyā yātaṃ varuṇa dyumat
mitraśca somapītaye
divo dhāmabhirvaruṇa mitraścā yātamadruhā
pibataṃ somamātujī
ā yātaṃ mitrāvaruṇā juṣāṇāvāhutiṃ narā
pātaṃ somaṃ ṛtāvṛdhā
