Rig Veda Book 9. Hymn 91
Rig Veda Book 9 Hymn 91
असर्जि वक्वा रथ्ये यथाजौ धिया मनोता परथमो मनीषी
दश सवसारो अधि सानो अव्ये.अजन्ति वह्निं सदनान्यछ
वीती जनस्य दिव्यस्य कव्यैरधि सुवानो नहुष्येभिरिन्दुः
पर यो नर्भिरम्र्तो मर्त्येभिर्मर्म्र्जानो.अविभिर्गोभिरद्भिः
वर्षा वर्ष्ने रोरुवदंशुरस्मै पवमानो रुशदीर्ते पयोगोः
सहस्रं रक्वा पथिभिर्वचोविदध्वस्मभिः सूरो अण्वं वि याति
रुजा दर्ळ्हा चिद रक्षसः सदांसि पुनान इन्द ऊर्णुहि विवाजान
वर्श्चोपरिष्टात तुजता वधेन ये अन्ति दूरादुपनायमेषाम
स परत्नवन नव्यसे विश्ववार सूक्ताय पथः कर्णुहि पराचः
ये दुःषहासो वनुषा बर्हन्तस्तांस्ते अश्याम पुरुक्र्त पुरुक्षो
एवा पुनानो अपः सवर्गा अस्मभ्यं तोका तनयानि भूरि
शं नः कषेत्रमुरु जयोतींषि सोम जयों नः सूर्यन्द्र्शये रिरीहि
asarji vakvā rathye yathājau dhiyā manotā prathamo manīṣī
daśa svasāro adhi sāno avye.ajanti vahniṃ sadanānyacha
vītī janasya divyasya kavyairadhi suvāno nahuṣyebhirinduḥ
pra yo nṛbhiramṛto martyebhirmarmṛjāno.avibhirghobhiradbhiḥ
vṛṣā vṛṣne roruvadaṃśurasmai pavamāno ruśadīrte payoghoḥ
sahasraṃ ṛkvā pathibhirvacovidadhvasmabhiḥ sūro aṇvaṃ vi yāti
rujā dṛḷhā cid rakṣasaḥ sadāṃsi punāna inda ūrṇuhi vivājān
vṛścopariṣṭāt tujatā vadhena ye anti dūrādupanāyameṣām
sa pratnavan navyase viśvavāra sūktāya pathaḥ kṛṇuhi prācaḥ
ye duḥṣahāso vanuṣā bṛhantastāṃste aśyāma purukṛt purukṣo
evā punāno apaḥ svarghā asmabhyaṃ tokā tanayāni bhūri
śaṃ naḥ kṣetramuru jyotīṃṣi soma jyoṃ naḥ sūryandṛśaye rirīhi
असर्जि वक्वा रथ्ये यथाजौ धिया मनोता परथमो मनीषी
दश सवसारो अधि सानो अव्ये.अजन्ति वह्निं सदनान्यछ
वीती जनस्य दिव्यस्य कव्यैरधि सुवानो नहुष्येभिरिन्दुः
पर यो नर्भिरम्र्तो मर्त्येभिर्मर्म्र्जानो.अविभिर्गोभिरद्भिः
वर्षा वर्ष्ने रोरुवदंशुरस्मै पवमानो रुशदीर्ते पयोगोः
सहस्रं रक्वा पथिभिर्वचोविदध्वस्मभिः सूरो अण्वं वि याति
रुजा दर्ळ्हा चिद रक्षसः सदांसि पुनान इन्द ऊर्णुहि विवाजान
वर्श्चोपरिष्टात तुजता वधेन ये अन्ति दूरादुपनायमेषाम
स परत्नवन नव्यसे विश्ववार सूक्ताय पथः कर्णुहि पराचः
ये दुःषहासो वनुषा बर्हन्तस्तांस्ते अश्याम पुरुक्र्त पुरुक्षो
एवा पुनानो अपः सवर्गा अस्मभ्यं तोका तनयानि भूरि
शं नः कषेत्रमुरु जयोतींषि सोम जयों नः सूर्यन्द्र्शये रिरीहि
asarji vakvā rathye yathājau dhiyā manotā prathamo manīṣī
daśa svasāro adhi sāno avye.ajanti vahniṃ sadanānyacha
vītī janasya divyasya kavyairadhi suvāno nahuṣyebhirinduḥ
pra yo nṛbhiramṛto martyebhirmarmṛjāno.avibhirghobhiradbhiḥ
vṛṣā vṛṣne roruvadaṃśurasmai pavamāno ruśadīrte payoghoḥ
sahasraṃ ṛkvā pathibhirvacovidadhvasmabhiḥ sūro aṇvaṃ vi yāti
rujā dṛḷhā cid rakṣasaḥ sadāṃsi punāna inda ūrṇuhi vivājān
vṛścopariṣṭāt tujatā vadhena ye anti dūrādupanāyameṣām
sa pratnavan navyase viśvavāra sūktāya pathaḥ kṛṇuhi prācaḥ
ye duḥṣahāso vanuṣā bṛhantastāṃste aśyāma purukṛt purukṣo
evā punāno apaḥ svarghā asmabhyaṃ tokā tanayāni bhūri
śaṃ naḥ kṣetramuru jyotīṃṣi soma jyoṃ naḥ sūryandṛśaye rirīhi
