Rig Veda Book 10. Hymn 124
Rig Veda Book 10 Hymn 124
इमं नो अग्न उप यज्ञमेहि पञ्चयामं तरिव्र्तंसप्ततन्तुम
असो हव्यवाळ उत नः पुरोगा जयोगेवदीर्घं तम आशयिष्ठाः
अदेवाद देवः परचता गुहा यन परपश्यमानो अम्र्तत्वमेमि
शिवं यत सन्तमशिवो जहामि सवात सख्यादरणींनाभिमेमि
पश्यन्नन्यस्या अतिथिं वयाया रतस्य धाम वि मिमेपुरूणि
शंसामि पित्रे असुराय शेवमयज्ञियाद्यज्ञियं भागमेमि
बह्वीः समा अकरमन्तरस्मिन्निन्द्रं वर्णानः पितरंजहामि
अग्निः सोमो वरुणस्ते चयवन्ते पर्यावर्द्राष्ट्रं तदवाम्यायन
निर्माया उ तये असुरा अभूवन तवं च मा वरुण कामयासे
रतेन राजन्नन्र्तं विविञ्चन मम राष्ट्रस्याधिपत्यमेहि
इदं सवरिदमिदास वाममयं परकाश उर्वन्तरिक्षम
हनाव वर्त्रं निरेहि सोम हविष टवा सन्तं हविषायजाम
कविः कवित्वा दिवि रूपमासजदप्रभूती वरुणो निरपः सर्जत
कषेमं कर्ण्वाना जनयो न सिन्धवश ता अस्यवर्णं शुचयो भरिभ्रति
ता अस्य जयेष्ठमिन्द्रियं सचन्ते ता ईमा कषेतिस्वधया मदन्तीः
ता इं विशो न राजानं वर्णानाबीभत्सुवो अप वर्त्रादतिष्ठन
बीभत्सूनां सयुजं हंसमाहुरपां दिव्यानांसख्ये चरन्तम
अनुष्टुभमनु चर्चूर्यमाणमिन्द्रं निचिक्युः कवयो मनीषा
imaṃ no aghna upa yajñamehi pañcayāmaṃ trivṛtaṃsaptatantum
aso havyavāḷ uta naḥ puroghā jyoghevadīrghaṃ tama āśayiṣṭhāḥ
adevād devaḥ pracatā ghuhā yan prapaśyamāno amṛtatvamemi
śivaṃ yat santamaśivo jahāmi svāt sakhyādaraṇīṃnābhimemi
paśyannanyasyā atithiṃ vayāyā ṛtasya dhāma vi mimepurūṇi
śaṃsāmi pitre asurāya śevamayajñiyādyajñiyaṃ bhāghamemi
bahvīḥ samā akaramantarasminnindraṃ vṛṇānaḥ pitaraṃjahāmi
aghniḥ somo varuṇaste cyavante paryāvardrāṣṭraṃ tadavāmyāyan
nirmāyā u tye asurā abhūvan tvaṃ ca mā varuṇa kāmayāse
ṛtena rājannanṛtaṃ viviñcan mama rāṣṭrasyādhipatyamehi
idaṃ svaridamidāsa vāmamayaṃ prakāśa urvantarikṣam
hanāva vṛtraṃ nirehi soma haviṣ ṭvā santaṃ haviṣāyajāma
kaviḥ kavitvā divi rūpamāsajadaprabhūtī varuṇo nirapaḥ sṛjat
kṣemaṃ kṛṇvānā janayo na sindhavaś tā asyavarṇaṃ śucayo bharibhrati
tā asya jyeṣṭhamindriyaṃ sacante tā īmā kṣetisvadhayā madantīḥ
tā iṃ viśo na rājānaṃ vṛṇānābībhatsuvo apa vṛtrādatiṣṭhan
bībhatsūnāṃ sayujaṃ haṃsamāhurapāṃ divyānāṃsakhye carantam
anuṣṭubhamanu carcūryamāṇamindraṃ nicikyuḥ kavayo manīṣā
इमं नो अग्न उप यज्ञमेहि पञ्चयामं तरिव्र्तंसप्ततन्तुम
असो हव्यवाळ उत नः पुरोगा जयोगेवदीर्घं तम आशयिष्ठाः
अदेवाद देवः परचता गुहा यन परपश्यमानो अम्र्तत्वमेमि
शिवं यत सन्तमशिवो जहामि सवात सख्यादरणींनाभिमेमि
पश्यन्नन्यस्या अतिथिं वयाया रतस्य धाम वि मिमेपुरूणि
शंसामि पित्रे असुराय शेवमयज्ञियाद्यज्ञियं भागमेमि
बह्वीः समा अकरमन्तरस्मिन्निन्द्रं वर्णानः पितरंजहामि
अग्निः सोमो वरुणस्ते चयवन्ते पर्यावर्द्राष्ट्रं तदवाम्यायन
निर्माया उ तये असुरा अभूवन तवं च मा वरुण कामयासे
रतेन राजन्नन्र्तं विविञ्चन मम राष्ट्रस्याधिपत्यमेहि
इदं सवरिदमिदास वाममयं परकाश उर्वन्तरिक्षम
हनाव वर्त्रं निरेहि सोम हविष टवा सन्तं हविषायजाम
कविः कवित्वा दिवि रूपमासजदप्रभूती वरुणो निरपः सर्जत
कषेमं कर्ण्वाना जनयो न सिन्धवश ता अस्यवर्णं शुचयो भरिभ्रति
ता अस्य जयेष्ठमिन्द्रियं सचन्ते ता ईमा कषेतिस्वधया मदन्तीः
ता इं विशो न राजानं वर्णानाबीभत्सुवो अप वर्त्रादतिष्ठन
बीभत्सूनां सयुजं हंसमाहुरपां दिव्यानांसख्ये चरन्तम
अनुष्टुभमनु चर्चूर्यमाणमिन्द्रं निचिक्युः कवयो मनीषा
imaṃ no aghna upa yajñamehi pañcayāmaṃ trivṛtaṃsaptatantum
aso havyavāḷ uta naḥ puroghā jyoghevadīrghaṃ tama āśayiṣṭhāḥ
adevād devaḥ pracatā ghuhā yan prapaśyamāno amṛtatvamemi
śivaṃ yat santamaśivo jahāmi svāt sakhyādaraṇīṃnābhimemi
paśyannanyasyā atithiṃ vayāyā ṛtasya dhāma vi mimepurūṇi
śaṃsāmi pitre asurāya śevamayajñiyādyajñiyaṃ bhāghamemi
bahvīḥ samā akaramantarasminnindraṃ vṛṇānaḥ pitaraṃjahāmi
aghniḥ somo varuṇaste cyavante paryāvardrāṣṭraṃ tadavāmyāyan
nirmāyā u tye asurā abhūvan tvaṃ ca mā varuṇa kāmayāse
ṛtena rājannanṛtaṃ viviñcan mama rāṣṭrasyādhipatyamehi
idaṃ svaridamidāsa vāmamayaṃ prakāśa urvantarikṣam
hanāva vṛtraṃ nirehi soma haviṣ ṭvā santaṃ haviṣāyajāma
kaviḥ kavitvā divi rūpamāsajadaprabhūtī varuṇo nirapaḥ sṛjat
kṣemaṃ kṛṇvānā janayo na sindhavaś tā asyavarṇaṃ śucayo bharibhrati
tā asya jyeṣṭhamindriyaṃ sacante tā īmā kṣetisvadhayā madantīḥ
tā iṃ viśo na rājānaṃ vṛṇānābībhatsuvo apa vṛtrādatiṣṭhan
bībhatsūnāṃ sayujaṃ haṃsamāhurapāṃ divyānāṃsakhye carantam
anuṣṭubhamanu carcūryamāṇamindraṃ nicikyuḥ kavayo manīṣā
