Rig Veda Book 10. Hymn 28
Rig Veda Book 10 Hymn 28
विश्वो हयन्यो अरिराजगाम ममेदह शवशुरो न जगाम
जक्षीयाद धना उत सोमं पपीयात सवाशितः पुनरस्तं जगायात
स रोरुवद वर्षभस्तिग्मश्र्न्गो वर्ष्मन तस्थाु वरिमन्नाप्र्थिव्याः
विश्वेष्वेनं वर्जनेषु पामि यो मे कुक्षिसुतसोमः पर्णाति
अद्रिणा ते मन्दिन इन्द्र तूयान सुन्वन्ति सोमान पिबसि तवमेशाम
पचन्ति ते वर्षभानत्सि तेषां पर्क्षेण यन्मघवन हूयमानः
इदं सु मे जरितरा चिकिद्धि परतीपं शापं नद्योवहन्ति
लोपाशः सिंहं परत्यञ्चमत्साः करोष्टावराहं निरतक्त कक्षात
कथ त एतदहमा चिकेतं गर्त्सस्य पाकस्तवसोमनीषाम
तवं नो विद्वान रतुथा वि वोचो यमर्धं तेमघवन कषेम्या धूः
एवा हि मां तवसं वर्धयन्ति दिवश्चिन मे बर्हतौत्तरा धुः
पुरू सहस्रा नि शिशामि साकमशत्रुंहि म जनिता जजान
एवा हि मां तवसं जज्ञुरुग्रं कर्मन-कर्मन वर्षणमिन्द्र देवाः
वधीं वर्त्रं वज्रेण मन्दसनो.अप वरजम्महिना दाशुषे वम
देवास आयन परशून्रबिभ्रन वना वर्श्चन्तो अभि विड्भिरायन
नि सुद्र्वं दधतो वक्षणासु यत्रा कर्पीटमनुतद दहन्ति
शशः कषुरं परत्यञ्चं जगाराद्रिं लोगेन वयभेदमारात
बर्हन्तं चिद रहते रन्धयानि वयद वत्सो वर्षभंशूशुवानः
सुपर्ण इत्था नखमा सिषायावरुद्धः परिपदं नसिंहः
निरुद्धश्चिन महिषस्तर्ष्यावान गोधा तस्मायथं कर्षदेतत
तेभ्यो गोधा अयथं कर्षदेतद ये बरह्मणः परतिपियन्त्यन्नैः
सिम उक्ष्णो.अवस्र्ष्टानदन्ति सवयं बलानितन्वः शर्णानाः
एते शमीभिः सुशमी अभूवन ये हिन्विरे तन्वः सोमौक्थैः
नर्वद वदन्नुप नो माहि वाजान दिवि शरवोदधिषे नाम वीरः
viśvo hyanyo arirājaghāma mamedaha śvaśuro na jaghāma
jakṣīyād dhanā uta somaṃ papīyāt svāśitaḥ punarastaṃ jaghāyāt
sa roruvad vṛṣabhastighmaśṛngho varṣman tasthāu varimannāpṛthivyāḥ
viśveṣvenaṃ vṛjaneṣu pāmi yo me kukṣisutasomaḥ pṛṇāti
adriṇā te mandina indra tūyān sunvanti somān pibasi tvameśām
pacanti te vṛṣabhānatsi teṣāṃ pṛkṣeṇa yanmaghavan hūyamānaḥ
idaṃ su me jaritarā cikiddhi pratīpaṃ śāpaṃ nadyovahanti
lopāśaḥ siṃhaṃ pratyañcamatsāḥ kroṣṭāvarāhaṃ niratakta kakṣāt
katha ta etadahamā ciketaṃ ghṛtsasya pākastavasomanīṣām
tvaṃ no vidvān ṛtuthā vi voco yamardhaṃ temaghavan kṣemyā dhūḥ
evā hi māṃ tavasaṃ vardhayanti divaścin me bṛhatauttarā dhuḥ
purū sahasrā ni śiśāmi sākamaśatruṃhi ma janitā jajāna
evā hi māṃ tavasaṃ jajñurughraṃ karman-karman vṛṣaṇamindra devāḥ
vadhīṃ vṛtraṃ vajreṇa mandasano.apa vrajammahinā dāśuṣe vam
devāsa āyan paraśūnrabibhran vanā vṛścanto abhi viḍbhirāyan
ni sudrvaṃ dadhato vakṣaṇāsu yatrā kṛpīṭamanutad dahanti
śaśaḥ kṣuraṃ pratyañcaṃ jaghārādriṃ loghena vyabhedamārāt
bṛhantaṃ cid ṛhate randhayāni vayad vatso vṛṣabhaṃśūśuvānaḥ
suparṇa itthā nakhamā siṣāyāvaruddhaḥ paripadaṃ nasiṃhaḥ
niruddhaścin mahiṣastarṣyāvān ghodhā tasmāayathaṃ karṣadetat
tebhyo ghodhā ayathaṃ karṣadetad ye brahmaṇaḥ pratipiyantyannaiḥ
sima ukṣṇo.avasṛṣṭnadanti svayaṃ balānitanvaḥ śṛṇnāḥ
ete śamībhiḥ suśamī abhūvan ye hinvire tanvaḥ somaukthaiḥ
nṛvad vadannupa no māhi vājān divi śravodadhiṣe nāma vīraḥ
विश्वो हयन्यो अरिराजगाम ममेदह शवशुरो न जगाम
जक्षीयाद धना उत सोमं पपीयात सवाशितः पुनरस्तं जगायात
स रोरुवद वर्षभस्तिग्मश्र्न्गो वर्ष्मन तस्थाु वरिमन्नाप्र्थिव्याः
विश्वेष्वेनं वर्जनेषु पामि यो मे कुक्षिसुतसोमः पर्णाति
अद्रिणा ते मन्दिन इन्द्र तूयान सुन्वन्ति सोमान पिबसि तवमेशाम
पचन्ति ते वर्षभानत्सि तेषां पर्क्षेण यन्मघवन हूयमानः
इदं सु मे जरितरा चिकिद्धि परतीपं शापं नद्योवहन्ति
लोपाशः सिंहं परत्यञ्चमत्साः करोष्टावराहं निरतक्त कक्षात
कथ त एतदहमा चिकेतं गर्त्सस्य पाकस्तवसोमनीषाम
तवं नो विद्वान रतुथा वि वोचो यमर्धं तेमघवन कषेम्या धूः
एवा हि मां तवसं वर्धयन्ति दिवश्चिन मे बर्हतौत्तरा धुः
पुरू सहस्रा नि शिशामि साकमशत्रुंहि म जनिता जजान
एवा हि मां तवसं जज्ञुरुग्रं कर्मन-कर्मन वर्षणमिन्द्र देवाः
वधीं वर्त्रं वज्रेण मन्दसनो.अप वरजम्महिना दाशुषे वम
देवास आयन परशून्रबिभ्रन वना वर्श्चन्तो अभि विड्भिरायन
नि सुद्र्वं दधतो वक्षणासु यत्रा कर्पीटमनुतद दहन्ति
शशः कषुरं परत्यञ्चं जगाराद्रिं लोगेन वयभेदमारात
बर्हन्तं चिद रहते रन्धयानि वयद वत्सो वर्षभंशूशुवानः
सुपर्ण इत्था नखमा सिषायावरुद्धः परिपदं नसिंहः
निरुद्धश्चिन महिषस्तर्ष्यावान गोधा तस्मायथं कर्षदेतत
तेभ्यो गोधा अयथं कर्षदेतद ये बरह्मणः परतिपियन्त्यन्नैः
सिम उक्ष्णो.अवस्र्ष्टानदन्ति सवयं बलानितन्वः शर्णानाः
एते शमीभिः सुशमी अभूवन ये हिन्विरे तन्वः सोमौक्थैः
नर्वद वदन्नुप नो माहि वाजान दिवि शरवोदधिषे नाम वीरः
viśvo hyanyo arirājaghāma mamedaha śvaśuro na jaghāma
jakṣīyād dhanā uta somaṃ papīyāt svāśitaḥ punarastaṃ jaghāyāt
sa roruvad vṛṣabhastighmaśṛngho varṣman tasthāu varimannāpṛthivyāḥ
viśveṣvenaṃ vṛjaneṣu pāmi yo me kukṣisutasomaḥ pṛṇāti
adriṇā te mandina indra tūyān sunvanti somān pibasi tvameśām
pacanti te vṛṣabhānatsi teṣāṃ pṛkṣeṇa yanmaghavan hūyamānaḥ
idaṃ su me jaritarā cikiddhi pratīpaṃ śāpaṃ nadyovahanti
lopāśaḥ siṃhaṃ pratyañcamatsāḥ kroṣṭāvarāhaṃ niratakta kakṣāt
katha ta etadahamā ciketaṃ ghṛtsasya pākastavasomanīṣām
tvaṃ no vidvān ṛtuthā vi voco yamardhaṃ temaghavan kṣemyā dhūḥ
evā hi māṃ tavasaṃ vardhayanti divaścin me bṛhatauttarā dhuḥ
purū sahasrā ni śiśāmi sākamaśatruṃhi ma janitā jajāna
evā hi māṃ tavasaṃ jajñurughraṃ karman-karman vṛṣaṇamindra devāḥ
vadhīṃ vṛtraṃ vajreṇa mandasano.apa vrajammahinā dāśuṣe vam
devāsa āyan paraśūnrabibhran vanā vṛścanto abhi viḍbhirāyan
ni sudrvaṃ dadhato vakṣaṇāsu yatrā kṛpīṭamanutad dahanti
śaśaḥ kṣuraṃ pratyañcaṃ jaghārādriṃ loghena vyabhedamārāt
bṛhantaṃ cid ṛhate randhayāni vayad vatso vṛṣabhaṃśūśuvānaḥ
suparṇa itthā nakhamā siṣāyāvaruddhaḥ paripadaṃ nasiṃhaḥ
niruddhaścin mahiṣastarṣyāvān ghodhā tasmāayathaṃ karṣadetat
tebhyo ghodhā ayathaṃ karṣadetad ye brahmaṇaḥ pratipiyantyannaiḥ
sima ukṣṇo.avasṛṣṭnadanti svayaṃ balānitanvaḥ śṛṇnāḥ
ete śamībhiḥ suśamī abhūvan ye hinvire tanvaḥ somaukthaiḥ
nṛvad vadannupa no māhi vājān divi śravodadhiṣe nāma vīraḥ
