Rig Veda Book 6. Hymn 19
Rig Veda Book 6 Hymn 19
महानिन्द्रो नर्वदा चर्षणिप्रा उत दविबर्हा अमिनः सहोभिः
अस्मद्र्यग वाव्र्धे विर्यायोरुः पर्थुः सुक्र्तः कर्त्र्भिर्भूत
इन्द्रमेव धिषणा सातये धाद बर्हन्तं रष्वमजरं युवानम
अषाळ्हेन सवसा शूशुवांसं सद्यश्चिद यो वाव्र्धे असामि
पर्थू करस्ना बहुला गभस्ती अस्मद्र्यक सं मिमीहि शरवांसि
यूथेव पश्वः पशुपा दमूना अस्मानिन्द्राभ्या वव्र्त्स्वाजौ
तं व इन्द्रं चतिनमस्य शाकैरिह नूनं वाजयन्तो हुवेम
यथा चित पूर्वे जरितार आसुरनेद्या अनवद्या अरिष्टाः
धर्तव्रतो धनदाः सोमव्र्द्धः स हि वामस्य वसुनः पुरुक्षुः
सं जग्मिरे पथ्या रायो अस्मिन समुद्रे न सिन्धवो यादमानाः
शविष्ठं न आ भर शूर शव ओजिष्ठमोजो अभिभूतौग्रम
विश्वा दयुम्ना वर्ष्ण्या मानुषाणामस्मभ्यं दाहरिवो मादयध्यै
यस्ते मदः पर्तणाषाळ अम्र्ध्र इन्द्र तं न आ भर शूशुवांसम
येन तोकस्य तनयस्य सातौ मंसीमहि जिगीवांसस्त्वोताः
आ नो भर वर्षणं शुष्ममिन्द्र धनस्प्र्तं शूशुवांसं सुदक्षम
येन वंसाम पर्तनासु शत्रून तवोतिभिरुत जामीन्रजामीन
आ ते शुष्मो वर्षभ एतु पश्चादोत्तरादधरादा पुरस्तात
आ विश्वतो अभि समेत्वर्वां इन्द्र दयुम्नं सवर्वद धेह्यस्मे
नर्वत त इन्द्र नर्तमाभिरूती वंसीमहि वामं शरोमतेभिः
ईक्षे हि वस्व उभयस्य राजन धा रत्नं महि सथूरं बर्हन्तम
मरुत्वन्तं वर्षभं...
जनं वज्रिन महि चिन मन्यमानमेभ्यो नर्भ्यो रन्धया येष्वस्मि
अधा हि तवा पर्थिव्यां शूरसातौ हवामहे तनयेगोष्वप्सु
वयं त एभिः पुरुहूत सख्यैः शत्रोः-शत्रोरुत्तर इत्स्याम
घनन्तो वर्त्राण्युभयानि शूर राया मदेम बर्हतात्वोताः
mahānindro nṛvadā carṣaṇiprā uta dvibarhā aminaḥ sahobhiḥ
asmadryagh vāvṛdhe viryāyoruḥ pṛthuḥ sukṛtaḥ kartṛbhirbhūt
indrameva dhiṣaṇā sātaye dhād bṛhantaṃ ṛṣvamajaraṃ yuvānam
aṣāḷhena savasā śūśuvāṃsaṃ sadyaścid yo vāvṛdhe asāmi
pṛthū karasnā bahulā ghabhastī asmadryak saṃ mimīhi śravāṃsi
yūtheva paśvaḥ paśupā damūnā asmānindrābhyā vavṛtsvājau
taṃ va indraṃ catinamasya śākairiha nūnaṃ vājayanto huvema
yathā cit pūrve jaritāra āsuranedyā anavadyā ariṣṭāḥ
dhṛtavrato dhanadāḥ somavṛddhaḥ sa hi vāmasya vasunaḥ purukṣuḥ
saṃ jaghmire pathyā rāyo asmin samudre na sindhavo yādamānāḥ
aviṣṭhaṃ na ā bhara śūra śava ojiṣṭhamojo abhibhūtaughram
viśvā dyumnā vṛṣṇyā mānuṣāṇāmasmabhyaṃ dāharivo mādayadhyai
yaste madaḥ pṛtaṇāṣāḷ amṛdhra indra taṃ na ā bhara śūśuvāṃsam
yena tokasya tanayasya sātau maṃsīmahi jighīvāṃsastvotāḥ
ā no bhara vṛṣaṇaṃ śuṣmamindra dhanaspṛtaṃ śūśuvāṃsaṃ sudakṣam
yena vaṃsāma pṛtanāsu śatrūn tavotibhiruta jāmīnrajāmīn
ā te śuṣmo vṛṣabha etu paścādottarādadharādā purastāt
ā viśvato abhi sametvarvāṃ indra dyumnaṃ svarvad dhehyasme
nṛvat ta indra nṛtamābhirūtī vaṃsīmahi vāmaṃ śromatebhiḥ
kṣe hi vasva ubhayasya rājan dhā ratnaṃ mahi sthūraṃ bṛhantam
marutvantaṃ vṛṣabhaṃ...
janaṃ vajrin mahi cin manyamānamebhyo nṛbhyo randhayā yeṣvasmi
adhā hi tvā pṛthivyāṃ śūrasātau havāmahe tanayeghoṣvapsu
vayaṃ ta ebhiḥ puruhūta sakhyaiḥ śatroḥ-śatroruttara itsyāma
ghnanto vṛtrāṇyubhayāni śūra rāyā madema bṛhatātvotāḥ
महानिन्द्रो नर्वदा चर्षणिप्रा उत दविबर्हा अमिनः सहोभिः
अस्मद्र्यग वाव्र्धे विर्यायोरुः पर्थुः सुक्र्तः कर्त्र्भिर्भूत
इन्द्रमेव धिषणा सातये धाद बर्हन्तं रष्वमजरं युवानम
अषाळ्हेन सवसा शूशुवांसं सद्यश्चिद यो वाव्र्धे असामि
पर्थू करस्ना बहुला गभस्ती अस्मद्र्यक सं मिमीहि शरवांसि
यूथेव पश्वः पशुपा दमूना अस्मानिन्द्राभ्या वव्र्त्स्वाजौ
तं व इन्द्रं चतिनमस्य शाकैरिह नूनं वाजयन्तो हुवेम
यथा चित पूर्वे जरितार आसुरनेद्या अनवद्या अरिष्टाः
धर्तव्रतो धनदाः सोमव्र्द्धः स हि वामस्य वसुनः पुरुक्षुः
सं जग्मिरे पथ्या रायो अस्मिन समुद्रे न सिन्धवो यादमानाः
शविष्ठं न आ भर शूर शव ओजिष्ठमोजो अभिभूतौग्रम
विश्वा दयुम्ना वर्ष्ण्या मानुषाणामस्मभ्यं दाहरिवो मादयध्यै
यस्ते मदः पर्तणाषाळ अम्र्ध्र इन्द्र तं न आ भर शूशुवांसम
येन तोकस्य तनयस्य सातौ मंसीमहि जिगीवांसस्त्वोताः
आ नो भर वर्षणं शुष्ममिन्द्र धनस्प्र्तं शूशुवांसं सुदक्षम
येन वंसाम पर्तनासु शत्रून तवोतिभिरुत जामीन्रजामीन
आ ते शुष्मो वर्षभ एतु पश्चादोत्तरादधरादा पुरस्तात
आ विश्वतो अभि समेत्वर्वां इन्द्र दयुम्नं सवर्वद धेह्यस्मे
नर्वत त इन्द्र नर्तमाभिरूती वंसीमहि वामं शरोमतेभिः
ईक्षे हि वस्व उभयस्य राजन धा रत्नं महि सथूरं बर्हन्तम
मरुत्वन्तं वर्षभं...
जनं वज्रिन महि चिन मन्यमानमेभ्यो नर्भ्यो रन्धया येष्वस्मि
अधा हि तवा पर्थिव्यां शूरसातौ हवामहे तनयेगोष्वप्सु
वयं त एभिः पुरुहूत सख्यैः शत्रोः-शत्रोरुत्तर इत्स्याम
घनन्तो वर्त्राण्युभयानि शूर राया मदेम बर्हतात्वोताः
mahānindro nṛvadā carṣaṇiprā uta dvibarhā aminaḥ sahobhiḥ
asmadryagh vāvṛdhe viryāyoruḥ pṛthuḥ sukṛtaḥ kartṛbhirbhūt
indrameva dhiṣaṇā sātaye dhād bṛhantaṃ ṛṣvamajaraṃ yuvānam
aṣāḷhena savasā śūśuvāṃsaṃ sadyaścid yo vāvṛdhe asāmi
pṛthū karasnā bahulā ghabhastī asmadryak saṃ mimīhi śravāṃsi
yūtheva paśvaḥ paśupā damūnā asmānindrābhyā vavṛtsvājau
taṃ va indraṃ catinamasya śākairiha nūnaṃ vājayanto huvema
yathā cit pūrve jaritāra āsuranedyā anavadyā ariṣṭāḥ
dhṛtavrato dhanadāḥ somavṛddhaḥ sa hi vāmasya vasunaḥ purukṣuḥ
saṃ jaghmire pathyā rāyo asmin samudre na sindhavo yādamānāḥ
aviṣṭhaṃ na ā bhara śūra śava ojiṣṭhamojo abhibhūtaughram
viśvā dyumnā vṛṣṇyā mānuṣāṇāmasmabhyaṃ dāharivo mādayadhyai
yaste madaḥ pṛtaṇāṣāḷ amṛdhra indra taṃ na ā bhara śūśuvāṃsam
yena tokasya tanayasya sātau maṃsīmahi jighīvāṃsastvotāḥ
ā no bhara vṛṣaṇaṃ śuṣmamindra dhanaspṛtaṃ śūśuvāṃsaṃ sudakṣam
yena vaṃsāma pṛtanāsu śatrūn tavotibhiruta jāmīnrajāmīn
ā te śuṣmo vṛṣabha etu paścādottarādadharādā purastāt
ā viśvato abhi sametvarvāṃ indra dyumnaṃ svarvad dhehyasme
nṛvat ta indra nṛtamābhirūtī vaṃsīmahi vāmaṃ śromatebhiḥ
kṣe hi vasva ubhayasya rājan dhā ratnaṃ mahi sthūraṃ bṛhantam
marutvantaṃ vṛṣabhaṃ...
janaṃ vajrin mahi cin manyamānamebhyo nṛbhyo randhayā yeṣvasmi
adhā hi tvā pṛthivyāṃ śūrasātau havāmahe tanayeghoṣvapsu
vayaṃ ta ebhiḥ puruhūta sakhyaiḥ śatroḥ-śatroruttara itsyāma
ghnanto vṛtrāṇyubhayāni śūra rāyā madema bṛhatātvotāḥ
