Rig Veda Book 8. Hymn 19
Rig Veda Book 8 Hymn 19
तं गूर्धया सवर्णरं देवासो देवमरतिं दधन्विरे
देवत्रा हव्यमोहिरे
विभूतरातिं विप्र चित्रशोचिषमग्निमीळिष्व यन्तुरम
अस्य मेधस्य सोम्यस्य सोभरे परेमध्वराय पूर्व्यम
यजिष्ठं तवा वव्र्महे देवं देवत्रा होतारममर्त्यम
अस्य यज्ञस्य सुक्रतुम
ऊर्जो नपातं सुभगं सुदीदितिमग्निं शरेष्ठशोचिषम
स नो मित्रस्य वरुणस्य सो अपामा सुम्नं यक्षते दिवि
यः समिधा य आहुती यो वेदेन ददाश मर्तो अग्नये
यो नमसा सवध्वरः
तस्येदर्वन्तो रंहयन्त आशवस्तस्य दयुम्नितमं यशः
न तमंहो देवक्र्तं कुतश्चन न मर्त्यक्र्तं नशत
सवग्नयो वो अग्निभिः सयाम सूनो सहस ऊर्जां पते
सुवीरस्त्वमस्मयुः
परशंसमानो अतिथिर्न मित्रियो.अग्नी रथो न वेद्यः
तवे कषेमासो अपि सन्ति साधवस्त्वं राजा रयीणाम
सो अद्धा दाश्वध्वरो.अग्ने मर्तः सुभग स परशंस्यः
स धीभिरस्तु सनिता
यस्य तवमूर्ध्वो अध्वराय तिष्ठसि कषयद्वीरः स साधते
सो अर्वद्भिः सनिता स विपन्युभिः स शूरैः सनिता कर्तम
यस्याग्निर्वपुर्ग्र्हे सतोमं चनो दधीत विश्ववार्यः
हव्या वा वेविषद विषः
विप्रस्य वा सतुवतः सहसो यहो मक्षूतमस्य रातिषु
अवोदेवमुपरिमर्त्यं कर्धि वसो विविदुषो वचः
यो अग्निं हव्यदातिभिर्नमोभिर्वा सुदक्षमाविवासति
गिरा वाजिरशोचिषम
समिधा यो निशिती दाशददितिं धामभिरस्य मर्त्यः
विश्वेत स धीभिः सुभगो जनानति दयुम्नैरुद्न इव तारिषत
तदग्ने दयुम्नमा भर यत सासहत सदने कं चिदत्रिणम
मन्युं जनस्य दूढ्यः
येन चष्टे वरुणो मित्रो अर्यमा येन नासत्या भगः
वयं तत ते शवसा गातुवित्तमा इन्द्रत्वोता विधेमहि
ते घेदग्ने सवाध्यो ये तवा विप्र निदधिरे नर्चक्षसम
विप्रासो देव सुक्रतुम
त इद वेदिं सुभग त आहुतिं ते सोतुं चक्रिरे दिवि
तैद वाजेभिर्जिग्युर्महद धनं ये तवे कामं नयेरिरे
भद्रो नो अग्निराहुतो भद्रा रातिः सुभग भद्रो अध्वरः
भद्रा उत परशस्तयः
भद्रं मनः कर्णुष्व वर्त्रतूर्ये येना समत्सु सासहः
अव सथिरा तनुहि भूरि शर्धतां वनेमा ते अभिष्टिभिः
ईळे गिरा मनुर्हितं यं देवा दूतमरतिं नयेरिरे
यजिष्ठं हव्यवाहनम
तिग्मजम्भाय तरुणाय राजते परयो गायस्यग्नये
यः पिंशते सून्र्ताभिः सुवीर्यमग्निर्घ्र्तेभिराहुतः
यदी घर्तेभिराहुतो वाशीमग्निर्भरत उच्चाव च
असुर इव निर्णिजम
यो हव्यान्यैरयता मनुर्हितो देव आसा सुगन्धिना
विवासते वार्याणि सवध्वरो होता देवो अमर्त्यः
यदग्ने मर्त्यस्त्वं सयामहं मित्रमहो अमर्त्यः
सहसः सूनवाहुत
न तवा रासीयाभिशस्तये वसो न पापत्वाय सन्त्य
न मे सतोतामतीवा न दुर्हितः सयादग्ने न पापया
पितुर्न पुत्रः सुभ्र्तो दुरोण आ देवानेतु पर णो हविः
तवाहमग्न ऊतिभिर्नेदिष्ठाभिः सचेय जोषमा वसो
सदा देवस्य मर्त्यः
तव करत्वा सनेयं तव रातिभिरग्ने तव परशस्तिभिः
तवामिदाहुः परमतिं वसो ममाग्ने हर्षस्व दातवे
पर सो अग्ने तवोतिभिः सुवीराभिस्तिरते वाजभर्मभिः
यस्य तवं सख्यमावरः
तव दरप्सो नीलवान वाश रत्विय इन्धानः सिष्णवा ददे
तवं महीनामुषसामसि परियः कषपो वस्तुषु राजसि
तमागन्म सोभरयः सहस्रमुष्कं सवभिष्टिमवसे
सम्राजं तरासदस्यवम
यस्य ते अग्ने अन्ये अग्नय उपक्षितो वया इव
विपो न दयुम्ना नि युवे जनानां तव कषत्राणि वर्धयन
यमादित्यासो अद्रुहः पारं नयथ मर्त्यम
मघोनां विश्वेषां सुदानवः
यूयं राजानः कं चिच्चर्षणीसहः कषयन्तं मानुषाननु
वयं ते वो वरुण मित्रार्यमन सयामेद रतस्य रथ्यः
अदान मे पौरुकुत्स्यः पञ्चाशतं तरसदस्युर्वधूनाम
मंहिष्ठो अर्यः सत्पतिः
उत मे परयियोर्वयियोः सुवास्त्वा अधि तुग्वनि
तिसॄणांसप्ततीनां शयावः परणेता भुवद वसुर्दियानां पतिः
taṃ ghūrdhayā svarṇaraṃ devāso devamaratiṃ dadhanvire
devatrā havyamohire
vibhūtarātiṃ vipra citraśociṣamaghnimīḷiṣva yanturam
asya medhasya somyasya sobhare premadhvarāya pūrvyam
yajiṣṭhaṃ tvā vavṛmahe devaṃ devatrā hotāramamartyam
asya yajñasya sukratum
ūrjo napātaṃ subhaghaṃ sudīditimaghniṃ śreṣṭhaśociṣam
sa no mitrasya varuṇasya so apāmā sumnaṃ yakṣate divi
yaḥ samidhā ya āhutī yo vedena dadāśa marto aghnaye
yo namasā svadhvaraḥ
tasyedarvanto raṃhayanta āśavastasya dyumnitamaṃ yaśaḥ
na tamaṃho devakṛtaṃ kutaścana na martyakṛtaṃ naśat
svaghnayo vo aghnibhiḥ syāma sūno sahasa ūrjāṃ pate
suvīrastvamasmayuḥ
praśaṃsamāno atithirna mitriyo.aghnī ratho na vedyaḥ
tve kṣemāso api santi sādhavastvaṃ rājā rayīṇām
so addhā dāśvadhvaro.aghne martaḥ subhagha sa praśaṃsyaḥ
sa dhībhirastu sanitā
yasya tvamūrdhvo adhvarāya tiṣṭhasi kṣayadvīraḥ sa sādhate
so arvadbhiḥ sanitā sa vipanyubhiḥ sa śūraiḥ sanitā kṛtam
yasyāghnirvapurghṛhe stomaṃ cano dadhīta viśvavāryaḥ
havyā vā veviṣad viṣaḥ
viprasya vā stuvataḥ sahaso yaho makṣūtamasya rātiṣu
avodevamuparimartyaṃ kṛdhi vaso vividuṣo vacaḥ
yo aghniṃ havyadātibhirnamobhirvā sudakṣamāvivāsati
ghirā vājiraśociṣam
samidhā yo niśitī dāśadaditiṃ dhāmabhirasya martyaḥ
viśvet sa dhībhiḥ subhagho janānati dyumnairudna iva tāriṣat
tadaghne dyumnamā bhara yat sāsahat sadane kaṃ cidatriṇam
manyuṃ janasya dūḍhyaḥ
yena caṣṭe varuṇo mitro aryamā yena nāsatyā bhaghaḥ
vayaṃ tat te śavasā ghātuvittamā indratvotā vidhemahi
te ghedaghne svādhyo ye tvā vipra nidadhire nṛcakṣasam
viprāso deva sukratum
ta id vediṃ subhagha ta āhutiṃ te sotuṃ cakrire divi
taid vājebhirjighyurmahad dhanaṃ ye tve kāmaṃ nyerire
bhadro no aghnirāhuto bhadrā rātiḥ subhagha bhadro adhvaraḥ
bhadrā uta praśastayaḥ
bhadraṃ manaḥ kṛṇuṣva vṛtratūrye yenā samatsu sāsahaḥ
ava sthirā tanuhi bhūri śardhatāṃ vanemā te abhiṣṭibhiḥ
īe ghirā manurhitaṃ yaṃ devā dūtamaratiṃ nyerire
yajiṣṭhaṃ havyavāhanam
tighmajambhāya taruṇāya rājate prayo ghāyasyaghnaye
yaḥ piṃśate sūnṛtābhiḥ suvīryamaghnirghṛtebhirāhutaḥ
yadī ghṛtebhirāhuto vāśīmaghnirbharata uccāva ca
asura iva nirṇijam
yo havyānyairayatā manurhito deva āsā sughandhinā
vivāsate vāryāṇi svadhvaro hotā devo amartyaḥ
yadaghne martyastvaṃ syāmahaṃ mitramaho amartyaḥ
sahasaḥ sūnavāhuta
na tvā rāsīyābhiśastaye vaso na pāpatvāya santya
na me stotāmatīvā na durhitaḥ syādaghne na pāpayā
piturna putraḥ subhṛto duroṇa ā devānetu pra ṇo haviḥ
tavāhamaghna ūtibhirnediṣṭhābhiḥ saceya joṣamā vaso
sadā devasya martyaḥ
tava kratvā saneyaṃ tava rātibhiraghne tava praśastibhiḥ
tvāmidāhuḥ pramatiṃ vaso mamāghne harṣasva dātave
pra so aghne tavotibhiḥ suvīrābhistirate vājabharmabhiḥ
yasya tvaṃ sakhyamāvaraḥ
tava drapso nīlavān vāśa ṛtviya indhānaḥ siṣṇavā dade
tvaṃ mahīnāmuṣasāmasi priyaḥ kṣapo vastuṣu rājasi
tamāghanma sobharayaḥ sahasramuṣkaṃ svabhiṣṭimavase
samrājaṃ trāsadasyavam
yasya te aghne anye aghnaya upakṣito vayā iva
vipo na dyumnā ni yuve janānāṃ tava kṣatrāṇi vardhayan
yamādityāso adruhaḥ pāraṃ nayatha martyam
maghonāṃ viśveṣāṃ sudānavaḥ
yūyaṃ rājānaḥ kaṃ ciccarṣaṇīsahaḥ kṣayantaṃ mānuṣānanu
vayaṃ te vo varuṇa mitrāryaman syāmed ṛtasya rathyaḥ
adān me paurukutsyaḥ pañcāśataṃ trasadasyurvadhūnām
maṃhiṣṭho aryaḥ satpatiḥ
uta me prayiyorvayiyoḥ suvāstvā adhi tughvani
tisṝṇāsaptatīnāṃ śyāvaḥ praṇetā bhuvad vasurdiyānāṃ patiḥ
तं गूर्धया सवर्णरं देवासो देवमरतिं दधन्विरे
देवत्रा हव्यमोहिरे
विभूतरातिं विप्र चित्रशोचिषमग्निमीळिष्व यन्तुरम
अस्य मेधस्य सोम्यस्य सोभरे परेमध्वराय पूर्व्यम
यजिष्ठं तवा वव्र्महे देवं देवत्रा होतारममर्त्यम
अस्य यज्ञस्य सुक्रतुम
ऊर्जो नपातं सुभगं सुदीदितिमग्निं शरेष्ठशोचिषम
स नो मित्रस्य वरुणस्य सो अपामा सुम्नं यक्षते दिवि
यः समिधा य आहुती यो वेदेन ददाश मर्तो अग्नये
यो नमसा सवध्वरः
तस्येदर्वन्तो रंहयन्त आशवस्तस्य दयुम्नितमं यशः
न तमंहो देवक्र्तं कुतश्चन न मर्त्यक्र्तं नशत
सवग्नयो वो अग्निभिः सयाम सूनो सहस ऊर्जां पते
सुवीरस्त्वमस्मयुः
परशंसमानो अतिथिर्न मित्रियो.अग्नी रथो न वेद्यः
तवे कषेमासो अपि सन्ति साधवस्त्वं राजा रयीणाम
सो अद्धा दाश्वध्वरो.अग्ने मर्तः सुभग स परशंस्यः
स धीभिरस्तु सनिता
यस्य तवमूर्ध्वो अध्वराय तिष्ठसि कषयद्वीरः स साधते
सो अर्वद्भिः सनिता स विपन्युभिः स शूरैः सनिता कर्तम
यस्याग्निर्वपुर्ग्र्हे सतोमं चनो दधीत विश्ववार्यः
हव्या वा वेविषद विषः
विप्रस्य वा सतुवतः सहसो यहो मक्षूतमस्य रातिषु
अवोदेवमुपरिमर्त्यं कर्धि वसो विविदुषो वचः
यो अग्निं हव्यदातिभिर्नमोभिर्वा सुदक्षमाविवासति
गिरा वाजिरशोचिषम
समिधा यो निशिती दाशददितिं धामभिरस्य मर्त्यः
विश्वेत स धीभिः सुभगो जनानति दयुम्नैरुद्न इव तारिषत
तदग्ने दयुम्नमा भर यत सासहत सदने कं चिदत्रिणम
मन्युं जनस्य दूढ्यः
येन चष्टे वरुणो मित्रो अर्यमा येन नासत्या भगः
वयं तत ते शवसा गातुवित्तमा इन्द्रत्वोता विधेमहि
ते घेदग्ने सवाध्यो ये तवा विप्र निदधिरे नर्चक्षसम
विप्रासो देव सुक्रतुम
त इद वेदिं सुभग त आहुतिं ते सोतुं चक्रिरे दिवि
तैद वाजेभिर्जिग्युर्महद धनं ये तवे कामं नयेरिरे
भद्रो नो अग्निराहुतो भद्रा रातिः सुभग भद्रो अध्वरः
भद्रा उत परशस्तयः
भद्रं मनः कर्णुष्व वर्त्रतूर्ये येना समत्सु सासहः
अव सथिरा तनुहि भूरि शर्धतां वनेमा ते अभिष्टिभिः
ईळे गिरा मनुर्हितं यं देवा दूतमरतिं नयेरिरे
यजिष्ठं हव्यवाहनम
तिग्मजम्भाय तरुणाय राजते परयो गायस्यग्नये
यः पिंशते सून्र्ताभिः सुवीर्यमग्निर्घ्र्तेभिराहुतः
यदी घर्तेभिराहुतो वाशीमग्निर्भरत उच्चाव च
असुर इव निर्णिजम
यो हव्यान्यैरयता मनुर्हितो देव आसा सुगन्धिना
विवासते वार्याणि सवध्वरो होता देवो अमर्त्यः
यदग्ने मर्त्यस्त्वं सयामहं मित्रमहो अमर्त्यः
सहसः सूनवाहुत
न तवा रासीयाभिशस्तये वसो न पापत्वाय सन्त्य
न मे सतोतामतीवा न दुर्हितः सयादग्ने न पापया
पितुर्न पुत्रः सुभ्र्तो दुरोण आ देवानेतु पर णो हविः
तवाहमग्न ऊतिभिर्नेदिष्ठाभिः सचेय जोषमा वसो
सदा देवस्य मर्त्यः
तव करत्वा सनेयं तव रातिभिरग्ने तव परशस्तिभिः
तवामिदाहुः परमतिं वसो ममाग्ने हर्षस्व दातवे
पर सो अग्ने तवोतिभिः सुवीराभिस्तिरते वाजभर्मभिः
यस्य तवं सख्यमावरः
तव दरप्सो नीलवान वाश रत्विय इन्धानः सिष्णवा ददे
तवं महीनामुषसामसि परियः कषपो वस्तुषु राजसि
तमागन्म सोभरयः सहस्रमुष्कं सवभिष्टिमवसे
सम्राजं तरासदस्यवम
यस्य ते अग्ने अन्ये अग्नय उपक्षितो वया इव
विपो न दयुम्ना नि युवे जनानां तव कषत्राणि वर्धयन
यमादित्यासो अद्रुहः पारं नयथ मर्त्यम
मघोनां विश्वेषां सुदानवः
यूयं राजानः कं चिच्चर्षणीसहः कषयन्तं मानुषाननु
वयं ते वो वरुण मित्रार्यमन सयामेद रतस्य रथ्यः
अदान मे पौरुकुत्स्यः पञ्चाशतं तरसदस्युर्वधूनाम
मंहिष्ठो अर्यः सत्पतिः
उत मे परयियोर्वयियोः सुवास्त्वा अधि तुग्वनि
तिसॄणांसप्ततीनां शयावः परणेता भुवद वसुर्दियानां पतिः
taṃ ghūrdhayā svarṇaraṃ devāso devamaratiṃ dadhanvire
devatrā havyamohire
vibhūtarātiṃ vipra citraśociṣamaghnimīḷiṣva yanturam
asya medhasya somyasya sobhare premadhvarāya pūrvyam
yajiṣṭhaṃ tvā vavṛmahe devaṃ devatrā hotāramamartyam
asya yajñasya sukratum
ūrjo napātaṃ subhaghaṃ sudīditimaghniṃ śreṣṭhaśociṣam
sa no mitrasya varuṇasya so apāmā sumnaṃ yakṣate divi
yaḥ samidhā ya āhutī yo vedena dadāśa marto aghnaye
yo namasā svadhvaraḥ
tasyedarvanto raṃhayanta āśavastasya dyumnitamaṃ yaśaḥ
na tamaṃho devakṛtaṃ kutaścana na martyakṛtaṃ naśat
svaghnayo vo aghnibhiḥ syāma sūno sahasa ūrjāṃ pate
suvīrastvamasmayuḥ
praśaṃsamāno atithirna mitriyo.aghnī ratho na vedyaḥ
tve kṣemāso api santi sādhavastvaṃ rājā rayīṇām
so addhā dāśvadhvaro.aghne martaḥ subhagha sa praśaṃsyaḥ
sa dhībhirastu sanitā
yasya tvamūrdhvo adhvarāya tiṣṭhasi kṣayadvīraḥ sa sādhate
so arvadbhiḥ sanitā sa vipanyubhiḥ sa śūraiḥ sanitā kṛtam
yasyāghnirvapurghṛhe stomaṃ cano dadhīta viśvavāryaḥ
havyā vā veviṣad viṣaḥ
viprasya vā stuvataḥ sahaso yaho makṣūtamasya rātiṣu
avodevamuparimartyaṃ kṛdhi vaso vividuṣo vacaḥ
yo aghniṃ havyadātibhirnamobhirvā sudakṣamāvivāsati
ghirā vājiraśociṣam
samidhā yo niśitī dāśadaditiṃ dhāmabhirasya martyaḥ
viśvet sa dhībhiḥ subhagho janānati dyumnairudna iva tāriṣat
tadaghne dyumnamā bhara yat sāsahat sadane kaṃ cidatriṇam
manyuṃ janasya dūḍhyaḥ
yena caṣṭe varuṇo mitro aryamā yena nāsatyā bhaghaḥ
vayaṃ tat te śavasā ghātuvittamā indratvotā vidhemahi
te ghedaghne svādhyo ye tvā vipra nidadhire nṛcakṣasam
viprāso deva sukratum
ta id vediṃ subhagha ta āhutiṃ te sotuṃ cakrire divi
taid vājebhirjighyurmahad dhanaṃ ye tve kāmaṃ nyerire
bhadro no aghnirāhuto bhadrā rātiḥ subhagha bhadro adhvaraḥ
bhadrā uta praśastayaḥ
bhadraṃ manaḥ kṛṇuṣva vṛtratūrye yenā samatsu sāsahaḥ
ava sthirā tanuhi bhūri śardhatāṃ vanemā te abhiṣṭibhiḥ
īe ghirā manurhitaṃ yaṃ devā dūtamaratiṃ nyerire
yajiṣṭhaṃ havyavāhanam
tighmajambhāya taruṇāya rājate prayo ghāyasyaghnaye
yaḥ piṃśate sūnṛtābhiḥ suvīryamaghnirghṛtebhirāhutaḥ
yadī ghṛtebhirāhuto vāśīmaghnirbharata uccāva ca
asura iva nirṇijam
yo havyānyairayatā manurhito deva āsā sughandhinā
vivāsate vāryāṇi svadhvaro hotā devo amartyaḥ
yadaghne martyastvaṃ syāmahaṃ mitramaho amartyaḥ
sahasaḥ sūnavāhuta
na tvā rāsīyābhiśastaye vaso na pāpatvāya santya
na me stotāmatīvā na durhitaḥ syādaghne na pāpayā
piturna putraḥ subhṛto duroṇa ā devānetu pra ṇo haviḥ
tavāhamaghna ūtibhirnediṣṭhābhiḥ saceya joṣamā vaso
sadā devasya martyaḥ
tava kratvā saneyaṃ tava rātibhiraghne tava praśastibhiḥ
tvāmidāhuḥ pramatiṃ vaso mamāghne harṣasva dātave
pra so aghne tavotibhiḥ suvīrābhistirate vājabharmabhiḥ
yasya tvaṃ sakhyamāvaraḥ
tava drapso nīlavān vāśa ṛtviya indhānaḥ siṣṇavā dade
tvaṃ mahīnāmuṣasāmasi priyaḥ kṣapo vastuṣu rājasi
tamāghanma sobharayaḥ sahasramuṣkaṃ svabhiṣṭimavase
samrājaṃ trāsadasyavam
yasya te aghne anye aghnaya upakṣito vayā iva
vipo na dyumnā ni yuve janānāṃ tava kṣatrāṇi vardhayan
yamādityāso adruhaḥ pāraṃ nayatha martyam
maghonāṃ viśveṣāṃ sudānavaḥ
yūyaṃ rājānaḥ kaṃ ciccarṣaṇīsahaḥ kṣayantaṃ mānuṣānanu
vayaṃ te vo varuṇa mitrāryaman syāmed ṛtasya rathyaḥ
adān me paurukutsyaḥ pañcāśataṃ trasadasyurvadhūnām
maṃhiṣṭho aryaḥ satpatiḥ
uta me prayiyorvayiyoḥ suvāstvā adhi tughvani
tisṝṇāsaptatīnāṃ śyāvaḥ praṇetā bhuvad vasurdiyānāṃ patiḥ
